Куравай пясчаны

Куравай пясчаны^[1] (Astragalus arenarius) — шматгадовая травяністая расліна; від роду Куравай (Astragalus) сямейства Бабовыя (Fabaceae).

Куравай пясчаны
Astragalus arenarius. Батанічная ілюстрацыя з кнігі К. А. М. Ліндмана «Bilder ur Nordens Flora», 1917—1926
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Двухдольныя Парадак:  Бабовакветныя Сямейства:  Бабовыя Падсямейства:  Матыльковыя Трыба:  Galegeae Род:  Куравай Від:  Куравай пясчаны
Міжнародная навуковая назва
Astragalus arenarius L.
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 176601
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   820239 NCBI   1522191 EOL   703708 GRIN   t:5718 IPNI   476216-1 TPL   ild-8600

Апісанне

Расліна дасягае ў вышыню 15-40 см, мае галінастае вуглаватае ўзыходзячае сцябло.

Лісце перыстае з лінейнымі апушанымі лісточкамі.

Прыкветкі беларасніцавыя з кветкамі светла-пурпуровага або ліловага, радзей белага колеру, сабраныя ў кароткія 3-7-кветкавыя пэндзлі.

Плады лінейна-даўгаватыя бабы, звычайна белаапушаныя. Квітнее ў чэрвені-ліпені, пладаносіць з ліпеня^[2].

Арэал і асяроддзе пасялення

Расце на пясках у светлых борах, а таксама па берагах рэк, на чыгуначных насыпах, па абочынах дарог у Еўропе. Сустракаецца ў Швецыі, Чэхіі, Славакіі, Германіі, Польшчы, Беларусі, Эстоніі, Латвіі, Літве, на Украіне і ў еўрапейскай часткі Расіі ^[3]. Распаўсюджаны пераважна ў Нечарназёмнай паласе Сярэдняй Расіі^[2].

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 21. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Куравай пясчаны на сайце экалагічнага цэнтра Экасістэма (Праверана 28 ліпеня 2010)
3. Па дадзеных сайта GRIN (гл. спасылку ў картцы таксона).