Кайсын Шуваевіч Куліеў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Куліеў.

Кайсын Шуваевіч Куліеў (карач.-балк. Къулийланы Шуўаны жашы Къайсын; 1 лістапада 1917, с. Верхні Чагем, Чагемскі раён, Кабардзіна-Балкарыя — 4 чэрвеня 1985) — балкарскі паэт. Народны паэт Кабардзіна-Балкарыі (1967).

Кайсын Шуваевіч Куліеў
карач.-балк. Къулийланы Шуўаны жашы Къайсын
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	19 кастрычніка (1 лістапада) 1917
Месца нараджэння	Верхне-Чагемскае сельскае паселішча[d], Чагемскі раён[d], Кабардзіна-Балкарская аўтаномная вобласць[d], СССР
Дата смерці	4 чэрвеня 1985(1985-06-04) (67 гадоў)
Месца смерці	Чагем, гарадское паселішча Чагем[d], Чагемскі раён[d], Кабардзіна-Балкарская Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка[d], РСФСР, СССР
Грамадзянства	Расійская рэспубліка  Горская рэспубліка  РСФСР  Поўдзень Расіі  СССР
Дзеці	Eldar Kuliev[d], Alim Kouliev[d] і Azamat Kuliev[d]
Альма-матар	Літаратурны інстытут імя А. М. Горкага
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, празаік, палітык
Мова твораў	карачаева-балкарская мова[d]
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР
Прэміі
Узнагароды
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Вучыўся ў Дзяржаўным інстытуце тэатральнага мастацтва імя Луначарскага (1935—1939). Друкаваўся з 1934 года. У 1944 годзе незаконна высланы з Кабардзіна-Балкарыі, да 1957 года жыў у Кыргызстане. Паэтычныя цыклы «Мае суседзі» (1939—1945), «Песні цяснін» (1947—1951), кнігі вершаў «Паранены камень» (1964; Дзяржаўная прэмія РСФСР імя М. Горкага 1966), «Мір дому твайму!» (1967), «Кніга зямлі» (1972), «Краса зямная» (1980) і інш. — своеасаблівы летапіс гістарычнага мінулага і сучаснага балкарскага народа, прасякнуты пачуццём любові да Радзімы, жыццялюбствам, гуманізмам. Пераклаў на балкарскую мову верш Я. Купалы «А хто там ідзе?». На беларускую мову асобныя творы Куліева пераклалі Р. Барадулін, А. Куляшоў, У. Шахавец.

Дзяржаўная прэмія СССР (1974), Ленінская прэмія (1990).

Творы

• Кніга зямлі. — Мн., 1974.
• Собрание сочинений: В 3 томах. — М., 1976—1977.

Зноскі