Лапацінскія

Лапацінскія (польск.: Łopaciński) — шляхецкі род герба «Любіч» у Вялікім Княстве Літоўскім. Паводле радавога падання, паходзяць з маёнтка Лапаціна Цеханоўскай зямлі (Мазовія). У XV стагоддзі Багдан з Лапапіна атрымаў ад князёў Мсціслаўскіх зямельныя ўладанні пад г. Мсціславам, дзе яго сын Юзаф заснаваў маёнтак Лапаціна^[1].

Лапацінскія
Герб Любіч
Губерні, у РК якіх занесены род	Віленская, Мінская, Ковенская
Перыяд існавання роду	з XVI стагоддзя
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Род Лапацінскіх падзяліўся на чатыры галіны. Яны былі ўнесены Герольдыяй у VI часткі радаводных кніг Віленскай, Мінскай і Ковенскай губерняў Расійскай імперыі^[2].

У Вільні па вуліцы Скапа захаўся палац Лапацінскіх.

Вядомыя прадстаўнікі

• Ян Дамінік (1709—1778) — пробашч у Крожах, канонік, схаластык віленскі, сакратар вялікі духоўны літоўскі, біскуп жмудскі.
• Мікалай Тадэвуш (1715—1778) — мсціслаўскі крайчы, падчашы, войскі, пісар скарбовы літоўскі, інстыгатар (пракурор) літоўскі, староста мсціслаўскі, вялікі пісар літоўскі, ваявода берасцейскі.
• Ігнат Блажэй Станіслаў (1722—1776) — пісьменнік.
• Ян Нікадзім (1747—1810) — староста мсціслаўскі.
• Ігнат Дамінік Францішак (1822—1882) — маршалак дрысенскі.
• Эўзэбіюш Мар’ян Ян Станіслаў (1882—1961) — гісторык мастацтва, бібліяфіл, калекцыянер.

Зноскі

1. Людміла Хмяльніцкая. Лапацінскія // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 4: Кадэты — Ляшчэня / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1997. — 432 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.
2. Лопацинские // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.