Лукойл

«Лукойл» — расійскае нафтавае прадпрыемства, заснаванае ў 1991 годзе. Ажыццяўляе здабычу, пастаўку і перапрацоўку сырой нафты, гуртовы і рознічны збыт нафтапрадуктаў, прадуктаў нафтахіміі і звадкаванага газу, наліўных і фасаваных алеяў праз уласныя нафтабазы, заправачныя станцыі і дылерскую сетку.

«Лукойл»
Тып	Адкрытае акцыянернае таварыства
Лістынг на біржы	РТС: LKOH , ММВБ: LKOH, LSE: LKOD , FWB: LUK
Заснаванне	1991
Заснавальнікі	«Лангепаснафтагаз», «Урайнафтагаз», «Кагалымнафтагаз»
Краіна	Расія
Размяшчэнне	Масква (Расія)
Адрас	Масква
Ключавыя постаці	Валерый Грайфер, Вагіт Алекпераў  (англ.)
Галіна	Нафтагазавая прамысловасць  (англ.)
Прадукцыя	Нафта, нафтапрадукты і прыродны газ
Уласны капітал	▲4,52 трлн ₽ (2021)[1]
Абарот	▲$139,2 млрд (2012)
Аперацыйны прыбытак	▲$18,6 млрд (2011)
Чысты прыбытак	▲$11 млрд (2012)
Актывы	▲6,86 трлн ₽ (2021)[1]
Колькасць супрацоўнікаў	101 000 чал. (2019)[2][3]
Аўдытар	«КПМГ»
Даччыныя кампаніі	LUKOIL-AVIA[d], Teboil[d], Lukoil-Bulgaria[d], Lukoil Serbia[d] і ЛУКОЙЛ Беларусія[d]
Сайт	www.lukoil.ru

Гісторыя

У лістападзе 1991 года адбылося заснаванне нафтавага канцэрну  (англ.) «Лангепас-Урай-Кагалым-Нафтагаз». 5 красавіка 1993 г. канцэрн ператварылі ў акцыянернае таварыства «Нафтавая кампанія „Лукойл“». Назву складаюць першыя літары назваў сібірскіх гарадоў Лангепас (Ніжневартаўскі раён, Ханты-Мансійская аўтаномная акруга, Цюменская вобласць, Уральская федэральная акруга), Урай (Ханты-Мансійская аўт. акр.) i Кагалым (Сургуцкі раён  (англ.), Ханты-Мансійская аўт. акр.), якія ўзніклі побач з нафтарадовішчамі  (англ.) і з’яўляюцца асновай сродкаў вытворчасці, і слова «ойл» (англ.: oil — нафта). У 2005 г. прадпрыемства займала 1-е месца ў Расіі па здабычы і перапрацоўцы нафты. У 2006 г. мела 150 тыс. супрацоўнікаў, займала 2-е месца сярод прыватных прадпрыемстваў свету па пацверджаных запасах нафты, глыбіня нафтаперапрацоўкі складала 77 %. У 2008 г. з’яўлялася найбуйнейшым прыватным нафтагазавым прадпрыемствам у свеце па даказаных запасах сыравіны^[4]. У 2009 г. мела 160 тыс. супрацоўнікаў^[5].

Беларусь

У 1996 г. прадпрыемства адчыніла сваю рознічную сетку ў Беларусі. У 2005 г. на прадпрыемства прыпадала 11 % імпарту нафты ў краіну. На 23 верасня налічвалася 39 аўтазаправачных станцый  (англ.) (АЗС)^[6]. На 2 верасня 2006 г. прадпрыемства мела ў Беларусі звыш 50 аўтазаправак^[7]. У канцы снежня 2007 г. — пачатку 2008 г. на АЗС прадпрыемства пад выглядам бензіну А-95 прадаваўся змяшаны з дызельным палівам сурагат, што прыводзіў да паломкі паліўнай сістэмы аўтамабіляў^[8]. На 1 верасня 2010 г. мела ў краіне 80 АЗС, 5 нафтабазаў (агульны аб’ём захоўвання — 4 тыс. кубаметраў) і 1600 супрацоўнікаў^[9]. У 2012 г. пастаўка нафты склала 4,4 млн тонаў (1,6 млн т. — на Мазырскі нафтаперапрацоўчы завод, 2,8 млн т. — на наваполацкі «Нафтан»), 50 % якой накіравалі на давальніцкую перапрацоўку^[10].

Зноскі

1. Consolidated Financial Statements IFRS 12 m 2021 — Lukoil, 2022. — P. 53. Праверана 2 сакавіка 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q329347'></a>
2. 2019 Annual Report — Лукойл, 2020. — С. 151. Праверана 13 сакавіка 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q329347'></a>
3. Годовой отчет Публичного акционерного общества «Нефтяная компания «ЛУКОЙЛ» за 2019 год — Лукойл, 2020. — С. 311. Праверана 13 сакавіка 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q329347'></a>
4. «Лукойл» лічыць Беларусь прывабным для інвеставання рынкам - В.Алекпераў (нявызн.). Беларускае тэлеграфнае агенцтва (28 сакавіка 2008). Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2013. Праверана 28 студзеня 2017.
5. Зміцер Кахно. Вядучыя аператары аўтазаправачных станцыяў з усёй Еўропы спаборнічалі сёння ў Мінску за званне лепшага (нявызн.). Белтэлерадыёкампанія (19 жніўня 2009). Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2013. Праверана 28 студзеня 2017.
6. Аляксандр Лукашэнка і кіраўнік «Лукойла» абмеркавалі перспектывы паставак расійскай нафты ў Беларусь // Звязда : Газета. — 23 верасня 2005. — № 185 (25517). — ISSN 1990-763x.
7. Леанід Тугарын. Лукойл: энергетыка стварэння // Звязда : Газета. — 2 верасня 2006. — № 194—195. — ISSN 1990-763x.
8. Вячаслаў Будкевіч. У выніку водпуску няякаснага бензіну праз сетку АЗС ЗП «Лукойл-Беларусь» была нанесеная шкода фізічным і юрыдычным асобам (нявызн.). БелаПАН (7 кастрычніка 2008). Праверана 28 студзеня 2017.(недаступная спасылка)
9. Аляксей Арэшка. Аляксандр Лукашэнка ўзнагародзіў прэзідэнта кампаніі «Лукойл» Вагіта Алекперава ордэнам Дружбы народаў (нявызн.). БелаПАН (1 верасня 2010). Праверана 28 студзеня 2017.(недаступная спасылка)
10. Таццяна Каравянкова. Расійскія нафтавікі просяць манаполію на беларускім рынку (нявызн.)(недаступная спасылка). БелаПАН (25 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 28 студзеня 2017.