Лідскі павет (Вялікае Княства Літоўскае)

Лі́дскі паве́т — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Віленскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага ў XV—XVIII стст. Сталіца — Ліда.

Лідскі павет
Краіна	Вялікае Княства Літоўскае
Уваходзіць у	Віленскае ваяводства
Адміністрацыйны цэнтр	Ліда
Дата ўтварэння	1566
Дата скасавання	1795
Насельніцтва	гл. Насельніцтва
Плошча	5500[1]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Лідскі павет.

У Лідскі павет уваходзіла тэрыторыя Лідскага гродавава, Бярштанскага, Васілішкаўскага, Дубіцкага (яно ж Каняўскае, Радунскае) Навадворскага і Стокліскага старостваў і прылеглыя прыватнаўласніцкія маёнткі. Станам на 1790 год у складзе павета было 16 гарадоў і мястэчак.

Меў павятовую харугву чырвонага колеру з выявай «Пагоні».^[1]

Вайны сярэдзіны XVII ст. спустошылі павет, колькасць дымоў скарацілася на 19 %^[2].

Пасля далучэння да Расійскай імперыі з тэрыторыі павета ўтвораны Лідскі павет у складзе Слонімскай губерні.

Зноскі

1. Насевіч В. Лідскі павет // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 199. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
2. Morzy, J. Kryzys demograficzny na Litwie i Białorusi w II połowie XVII wieku / Józef Morzy. — Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, 1965. — 405 s. — Tabl. 22, 24. — (Prace Wydziału Filozoficzno-Historycznego — Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Historia 21).