Слонімская губерня

Сло́німская губе́рня^[1] — адміністрацыйна-тэрытарыяльнае ўтварэнне ў Расійскай імперыі, якое існавала ў 1796—1797 гадах. Губернскі горад — Слонім.

Слонімская губерня
Краіна	Расійская імперыя
Уваходзіць у	Расійская імперыя
Адміністрацыйны цэнтр	Слонім
Дата ўтварэння	8 (19) верасня 1796
Дата скасавання	12 (23) снежня 1796
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Утварэнне губерні было абвешчана 25 снежня 1795 года^[1] на землях, якія адышлі да Расійскай імперыі па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай, указам расійскай імператрыцы Кацярыны II з частак Берасцейскага, Віленскага, Гарадзенскага і Навагрудскага ваяводстваў былога Вялікага Княства Літоўскага з цэнтрам у горадзе Слоніме, але рашэнне не было рэалізавана.

У другі раз утворана 8 жніўня 1796 года. Афіцыйна пачала дзейнічаць з 8 верасня 1796 года як намесніцтва^[1]. Падзялялася на 8 паветаў: Брэсцкі, Ваўкавыскі, Гродзенскі, Кобрынскі, Лідскі, Навагрудскі, Пружанскі, Слонімскі.

Насельніцтва ў 1796 годзе складала больш за 300 тыс. чалавек^[2]. У 1797 годзе ў складзе Слонімскай губерні 8 гарадоў, 39 мястэчак, 5851 вёска^[3]. Насельніцтва складала 608 тыс. чалавек^[3].

У 1797 годзе ў выніку адміністрацыйна-тэрытарыяльных рэформаў Паўла I Слонімская і Віленская губерні былі аб’яднаныя ў Літоўскую губерню з цэнтрам у Вільні.

Зноскі

1. БелЭн 2002.
2. Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая Российская энциклопедия, 2004—2017.
3. Беларусь 1995.