Магнітны момант

Магнітны момант, магнітны дыпольны момант — асноўная велічыня, якая характарызуе магнітныя ўласцівасці рэчыва. Крыніцай магнетызму, згодна з класічнай тэорыі электрамагнітных з’яў, з’яўляюцца электрычныя макра- і мікратокі. Элементарнай крыніцай магнетызму лічаць замкнёны ток. Магнітным момантам валодаюць элементарныя часціцы, атамныя ядры, электронныя абалонкі атамаў і малекул. Магнітны момант элементарных часціц (электронаў, пратонаў, нейтронаў і іншых), як паказала квантавая механіка, абумоўлены існаваннем у іх уласнага механічнага моманту — спіна.

Магнітны момант
${\displaystyle {\vec {m}}=IS{\vec {n}}}$
Размернасць	L²I
Адзінкі вымярэння
СІ	А⋅м²
Заўвагі
вектарная велічыня

Электрадынаміка

Электрычнасць · Магнетызм Электрастатыка Закон Кулона Тэарэма Гауса Электрычны дыпольны момант Электрычны зарад Электрычная індукцыя Электрычнае поле Электрастатычны патэнцыял Магнітастатыка Закон Біё — Савара — Лапласа Закон Ампера Магнітны момант Магнітнае поле Магнітны паток Электрадынаміка Вектарны патэнцыял Электрычны дыполь Патэнцыялы Ліенара — Віхерта Сіла Лорэнца Ток зрушэння Уніпалярная індукцыя Ураўненні Максвела Электрычны ток Электрарухальная сіла Электрамагнітная індукцыя Электрамагнітнае выпраменьванне Электрамагнітнае поле Электрычны ланцуг Закон Ома Правілы Кірхгофа Індуктыўнасць Радыёхвалявод Рэзанатар Электрычная ёмістасць Электрычная праводнасць Электрычнае супраціўленне Электрычны імпеданс Каварыянтная фармулёўка Тэнзар электрамагнітнага поля Тэнзар энергіі-імпульсу 4-патэнцыял 4-ток Вядомыя вучоныя Генры Кавендыш Майкл Фарадэй Андрэ Мары Ампер Густаў Роберт Кірхгоф Джэймс Клерк Максвел Генрых Рудольф Герц Альберт Абрахам Майкельсан Роберт Эндрус Мілікен

глядзець размовы правіць

Магнітны момант вымяраецца ў А⋅м² або Дж/Тл (СІ), альбо эрг/Гс (СГС), 1 эрг/Гс = 10⁻³ Дж/Тл. Спецыфічная адзінка элементарнага магнітнага моманту — магнетон Бора.

Формулы для вылічэння магнітнага моманту

У выпадку плоскага контуру з электрычным токам магнітны момант вылічаецца як

${\displaystyle \mathbf {m} =IS\mathbf {n} }$,

дзе ${\displaystyle I}$ — сіла току ў контуры, ${\displaystyle S}$ — плошча контуру, ${\displaystyle \mathbf {n} }$ — адзінкавы вектар нармалі да плоскасці контуру. Кірунак магнітнага моманту звычайна знаходзіцца па правілу свярдзёлка: калі круціць ручку свярдзёлка ў кірунку току, то кірунак магнітнага моманту будзе супадаць з кірункам паступальнага руху свярдзёлка.

Для адвольнага замкнёнага контуру магнітны момант знаходзіцца з:

${\displaystyle \mathbf {m} ={I \over 2}\oint [\mathbf {r} ,d\mathbf {l} ]}$,

дзе ${\displaystyle \mathbf {r} }$ — радыус-вектар, праведзены з пачатку каардынат да элемента даўжыні контуру ${\displaystyle d\mathbf {l} }$.

У агульным выпадку адвольнага размеркавання токаў у асяроддзі:

${\displaystyle \mathbf {m} ={1 \over 2}\int \limits _{V}[\mathbf {r} ,\mathbf {j} ]dV}$,

дзе ${\displaystyle \mathbf {j} }$ — шчыльнасць току у элеменце аб’ёму ${\displaystyle dV}$.

Гл. таксама

• Электрамагнітнае ўзаемадзеянне
• Электрамагнітнае поле

Літаратура

• Ландау, Л. Д., Лифшиц, Е. М. Теория поля. — Издание 7-е, исправленное. — М.: Наука, 1988. — 512 с. — («Теоретическая физика», том II). — ISBN 5-02-014420-7