Менскі павет

Не блытаць з Мінскі павет.

Ме́нскі паве́т — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Віленскага, пазней Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага ў XIV—XVIII стст. Сталіца — Менск.

Менскі павет
Краіна	Вялікае Княства Літоўскае
Уваходзіць у	Менскае ваяводства (1566—1793) Віленскае ваяводства (?—1566)
Адміністрацыйны цэнтр	Мінск
Дата скасавання	1793
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ваеннае ліхалецце прычыніла павету моцнае спусташэнне. Колькасць дымаў скарацілася на 60%^[1].

У склад Менскага павета ўваходзілі тэрыторыі Менскага гродавага, Гайненскага, Краснасельскага і Радашкоўскага старостваў (дзяржаўных воласцяў) і прылеглыя прыватнаўласніцкія маёнткі.

Апроч Менска, уключаў наступныя гарады і мястэчкі: Барысаў (да 1662^[2]), Бярэзань-Любашанская, Гайна, Докшыцы, Заслаўе, Ігумен, Койданаў, Лагойск, Маладзечна, Радашковічы, Ракаў, Смалявічы, Свіслач^[3].

Меў павятовую харугву чырвонага колеру з выявай «Пагоні»^[4].

Зноскі

1. Morzy, J. Kryzys demograficzny na Litwie i Białorusi w II połowie XVII wieku / Józef Morzy. — Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, 1965. — 405 s. — Tabl. 22, 24. — (Prace Wydziału Filozoficzno-Historycznego - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Historia 21).
2. Гісторыя Барысава ў датах(недаступная спасылка) на сайце газеты «Гоман Барысаўшчыны»
3. ЭнцВКЛ 2005, с. 296.
4. ЭнцВКЛ 2005, с. 295.