Мікалай Андрэевіч Манак

Мікалай Андрэевіч Манак (нар. 20 чэрвеня 1943, в. Семежава^[1], Капыльскі раён, Мінская вобласць — 1 сакавіка 2017) — беларускі кардыёлаг. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2009), доктар медыцынскіх навук (1993), прафесар (1995). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2007).

Мікалай Андрэевіч Манак
Дата нараджэння	20 чэрвеня 1943(1943-06-20)
Месца нараджэння	Семежава, Семежаўскі сельсавет, Чырвонаслабодскі раён, Мінская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	1 сакавіка 2017(2017-03-01) (73 гады)
Грамадзянства	Беларусь
Род дзейнасці	навуковец
Месца працы	Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь ВАК РБ
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	член-карэспандэнт НАН Беларусі
Альма-матар	Мінскі медыцынскі інстытут (1972)
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Манак.

Біяграфія

Скончыў Мінскі дзяржаўны медыцынскі інстытут (1972), клінічную ардынатуру пры кафедры шпітальнай тэрапіі (1974). З 1974 — урач-тэрапеўт Рэспубліканскай бальніцы IV Галоўнага ўпраўлення Міністэрства аховы здароўя БССР, з 1978 года старшы навуковы супрацоўнік, загадчык лабараторыі, загадчык аддзела, з 1993 года дырэктар БелНДІ кардыялогіі Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь (з 2000 года РНПЦ «Кардыялогія»), з 2004 года загадчык аддзялення гэтага цэнтра, адначасова ў 1993—2004 гадах галоўны кардыёлаг Міністэрства аховы здароўя Рэспублікі Беларусь.

У 2005—2011 гадах старшыня Беларускага навуковага таварыства кардыёлагаў. У 2006—2013 гадах першы намеснік старшыні Вышэйшай атэстацыйнай камісіі Рэспублікі Беларусь. З 2013 года працаваў галоўным навуковым супрацоўнікам РНПЦ «Кардыялогія».

Навуковая дзейнасць

Асноўныя навуковыя даследаванні прысвечаны хранічнай ішэмічнай хваробы сэрца, пытанням дыягностыкі, высвятленню патагенетычных механізмаў, распрацоўцы дыферэнцыраваных і індывідуалізаваных метадаў лячэння, рэабілітацыйным тэхналогіям, прагназаванню інваліднасці. Для індывідуалізаванага падбору медыкаментознай тэрапіі распрацаваў метад скрынінга антыангінальных прэпаратаў з дапамогай вострага фармакалагічнага тэсту ва ўмовах велаэргаметрычных нагрузак і дазаванай хадьбы. Выканаў арыгінальныя распрацоўкі па болевой адчувальнасці, метэазалежнасці і метэопрафілактыкі, вертебракардыяльнаму сіндрому, развіццю талерантнасці да арганічных нітратаў, асаблівасцям развіцця стэнакардыі ў жанчын у розныя фазы менопаузы, дысфункцыі сінусавага вузла.

Аўтар больш за 300 навуковых прац, у тым ліку 5 манаграфій, 6 аўтарскіх пасведчанняў^[2].

Узнагароды

Узнагароджаны медалём Францыска Скарыны (1997), іншымі медалямі.

Асноўныя працы

• Внезапная коронарная смерть // Здравоохранение. 2001, № 10.
• Руководство по кардиологии. Мн.: Беларусь, 2003.
• Патогенетические механизмы развития толерантности к нитратам и возможные пути коррекции // Кардиология СНГ. 2003. Т.1 (в соавт.).
• Становление и развитие кардиологии в Беларуси // Кардиология СНГ. 2004. Т.4, № 2.

Зноскі

1. Навуковыя дзеячы (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 жніўня 2020. Праверана 8 жніўня 2020.
2. Мікалай Андрэевіч Манак