Мікалай Дзмітрыевіч Зялінскі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Зялінскі.

Мікалай Дзмітрыевіч Зялінскі (6 лютага 1861, Ціраспаль, Херсонская губерня (сёння Малдова) — 31 ліпеня 1953, Масква) — расійскі і савецкі хімік-арганік, стваральнік навуковай школы, адзін з заснавальнікаў арганічнага каталізу і нафтахіміі, акадэмік АН СССР (1929), Герой Сацыялістычнай Працы (1945), лаўрэат Ленінскай і Сталінскай прэмій.

Мікалай Дзмітрыевіч Зялінскі
Дата нараджэння	25 студзеня (6 лютага) 1861
Месца нараджэння	Ціраспаль, Ціраспальскі павет[d], Херсонская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	31 ліпеня 1953(1953-07-31)[2] (92 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР[1]
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Малдова  СССР  Малдаўская ССР
Дзеці	Раіса Мікалаеўна Зялінская-Платэ[d]
Род дзейнасці	хімік, выкладчык універсітэта, вынаходнік
Навуковая сфера	арганічная хімія, нафтахімія і каталіз[d]
Месца працы	МДУ Адэскі нацыянальны ўніверсітэт імя І. І. Мечнікава Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт Імператарскі Наварасійскі ўніверсітэт[d]
Навуковая ступень	доктарская ступень[d] і доктар навук[d]
Навуковае званне	спіс правадзейных членаў АН СССР[d]
Альма-матар	Адэскі нацыянальны ўніверсітэт імя І. І. Мечнікава Гётынгенскі ўніверсітэт Лейпцыгскі ўніверсітэт Імператарскі Наварасійскі ўніверсітэт[d]
Навуковы кіраўнік	Аляксандр Андрэевіч Вярыга
Вядомыя вучні	Antoni Doroszewski[d] і Nikolaĭ Leonidovich Glinka[d]
Член у	Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР
Узнагароды
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Стварыў вугальны процівагаз (1915).