Мікалай Піліпавіч Заяц

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Заяц, значэнні.

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Мікалай Заяц.

Мікалай Піліпавіч Заяц (12 лістапада 1885 — 16 снежня 1949) — савецкі военачальнік беларускага паходжання, контр-адмірал (1940 год).

Мікалай Піліпавіч Заяц
Дата нараджэння	12 лістапада 1885(1885-11-12)
Месца нараджэння	Лапічы, Ігуменскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	16 снежня 1949(1949-12-16) (64 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Альма-матар	Ваенна-марская акадэмія імя М. Г. Кузняцова[d]
Прыналежнасць	Расійская імперыя  СССР
Род войскаў	ВМФ Надводны флот
Гады службы	1908—1949
Званне	Контр-адмірал ВМФ СССР
Камандаваў	Крэйсер Вароўскі, Эсмінец Ленін, Крэйсер Чырвоны Каўказ
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна Грамадзянская вайна Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні	Ордэн Нахімава I ступені Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі» Медаль «За абарону Севастопаля» Медаль «За абарону Адэсы»

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Лапічы Асіповіцкага раёна. Беларус.

Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне ў якасці артылерыйскага старшыні, кананіра на крэйсеры «Асілак» (1914—1917).

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 г. камандаваў кананерскай лодкай «Чырвоны Сцяг».

У гады Грамадзянскай вайны, у лютым — маі 1918 г., удзельнічаў у Лядовам паходзе па перабазіраванні караблёў Балтыйскага флоту з Рэвеля і Гельсінгфорса ў Кранштат, потым камандаваў батарэяй форта «Чырванафлоцкі» у Шлісельбургскай крэпасці.

Паслядоўна камандаваў крэйсерам «Вароўскі», эсмінцам «Ленін» Балтыйскага флоту; крэйсерам «Чырвоны Каўказ» на Чорным моры.

У 1940 г. у ліку першых звання контр-адмірал быў удастоены і Мікалай Піліпавіч Заяц.

З 1941 г. ён старшыня камітэта па абароне Севастопаля. Са жніўня 1942 г. і да канца вайны працаваў старшынёй пастаяннай прыёмнай камісіі караблёў пры Наркамаце Ваенна-марскога флоту СССР.

Зноскі