Мікола Мятліцкі

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Мятліцкі.

Мікола Міхайлавіч Мятліцкі (20 сакавіка 1954, в. Бабчын, Хойніцкі раён, Гомельская вобласць — 27 лістапада 2021) — беларускі паэт.

Мікола Мятліцкі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	20 сакавіка 1954(1954-03-20)
Месца нараджэння	Бабчын, Стралічаўскі сельсавет, Хойніцкі раён, Гомельская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	27 лістапада 2021(2021-11-27) (67 гадоў)
Грамадзянства	Беларуская ССР  Беларусь
Альма-матар	філалагічны факультэт БДУ (1977)
Месца працы	Літаратура і мастацтва Мастацкая літаратура Полымя
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, перакладчык, дзіцячы пісьменнік, журналіст, пісьменнік, публіцыст, рэдактар
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР Саюз пісьменнікаў Беларусі
Прэміі	Залаты купідон (2010) Прэмія Ленінскага камсамола Беларусі (1986) Спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва
Узнагароды

Біяграфія

Закончыў філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1977). Працаваў карэспандэнтам штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва» (1977—1983), старэйшым рэдактарам рэдакцыі крытыкі, літаратуразнаўства і драматургіі выдавецтва «Мастацкая літаратура» (1983—2002). У 2002—2014 гадах — галоўны рэдактар часопіса «Полымя».

Памёр 27 лістапада 2021 года^[1].

Творчасць

Першы зборнік вершаў «Абеліск у жыце» выйшаў у свет у 1980 годзе. Выдаў кнігі паэзіі «Мой дзень зямны» (1985), «Ружа вятроў» (1987), «Горкі вырай» (1988), «Шлях чалавечы» (1989), «Палескі смутак» (1991), «Блаславенне» (1991), «Чаканне сонца» (1994), «Бабчын. Кніга жыцця.» (1996), «Бабчин. Книга жизни» (1997) і іншыя. Для дзяцей — вершы «Няправільныя санкі» (1991).

Шмат часу аддаваў перакладам паэзіі народаў свету. Сярод іх кніга паэзіі казахскага асветніка, першапраходца на ніве прыгожага пісьменства Абая «Стэпавы прастор». У 2012-м паэт выдаў анталогію «Пад крыламі Дракона: Сто паэтаў Кітая», затым пабачыла свет анталогія «Пялёсткі лотаса і хрызантэмы: 100 паэтаў Кітая ХХ стагоддзя»^[2].

Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1981 года.

Узнагароды

• Прэмія Ленінскага камсамола Беларусі (1986) — за зборнік вершаў «Мой дзень зямны».
• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь ў галіне літаратуры, мастацтва і архітэктуры (1998) — за кнігу вершаў «Бабчын: Кніга жыцця», апублікаваную ў 1996 годзе.
• Спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь у галіне літаратуры.
• Заслужаны дзеяч культуры Рэспублікі Беларусь (2019).

Памяць

• 1 ліпеня 2025 года на будынку рэдакцыі газеты «Гомельская праўда» (Гомель, вул. Палеская, 17а) урачыста адкрыта памятная дошка ў гонар пісьменнікаў, паэтаў і журналістаў, творчы лёс якіх звязаны з дадзеным выданнем: Іван Шамякін, Раман Сабаленка, Паўлюк Трус, Анатоль Грачанікаў, Павел Прануза, Міхась Даніленка, Аляксандр Капусцін, Мікола Мятліцкі^[3][4].

Зноскі

1. Умер белорусский поэт Николай Метлицкий
2. zviazda.by
3. Любовь и память связывают навечно: на здании «Гомельскай праўды» торжественно открыли памятную доску в честь писателей, творческая судьба которых связана с газетой (нявызн.). Гомельская праўда.
4. Памятную доску в честь писателей открыли на здании редакции «Гомельской правды» (нявызн.).