Паўлюк Прануза

Паўлюк Прану́за, поўнае імя Павел Кузьміч Прануза (18 сакавіка 1918, в. Вылева, цяпер Добрушскі раён, Гомельская вобласць, Беларусь — 14 сакавіка 2007) — беларускі паэт.

Паўлюк Прануза
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	18 сакавіка 1918(1918-03-18)
Месца нараджэння	Вылева, Гомельскі павет, Магілёўская губерня, Заходняя вобласць, РСФСР[d]
Дата смерці	14 сакавіка 2007(2007-03-14) (88 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Пахаванне	Кальварыйскія могілкі
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Францыска Скарыны
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	дзіцячы пісьменнік, паэт
Жанр	дзіцячая літаратура
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР
Узнагароды

Біяграфія

Скончыў у 1941 годзе Гомельскі педагагічны інстытут. У 1945—1978 гадах настаўнічаў у Нясвіжы Мінскай вобласці.

Творчасць

Друкаваўся з 1936 года.

У зборніку «Разгневаная зямля» (1946) біяграфія франтавога пакалення пазначана асабістай спраўджанасцю, суаднесена з уласным лёсам. Стваральная праца народа, вернасць грамадзянскага абавязку, трываласць маральна-этычных ідэалаў, гісторыя і сучаснасць адлюстраваны ў зборніках «Добрай раніцы» (1951), «У дальнім раёне» (1954), «Мае землякі» (1957), «Калі верыш» (1963), «Непаўторнасць» (1974), «Трываласць» (1978), «Сустрэчы» (1983), «Рукі салдата» (1990), «Памяць, памяць…» (1994).

Пісаў таксама для дзяцей (зборнікі «Добры дожджык», 1960; «Дзе вясны пачатак» 1965; «Вясновыя тэлеграмы», 1976; «Фарбы восені», 1982; «Звініць ручаёк», 1988).

Перакладаў з польскай, рускай, украінскай і іншых моў.

Творы

• Родныя мясціны. Мн., 1968;
• Мой аўтограф. Мн., 1988.

Памяць

• 1 ліпеня 2025 года на будынку рэдакцыі газеты «Гомельская праўда» (Гомель, вул. Палеская, 17а) урачыста адкрылі памятную дошку пісьменнікам, паэтам і журналістам, творчасць якіх звязана з гэтым выданнем — Івану Шамякіну, Раману Сабаленку, Паўлюку Трусу, Анатолю Грачанікаву, Паўлу Пранузе, Міхасю Даніленку, Аляксандру Капусціну, Міколе Мятліцкаму^[1][2].