Міхаіл Міхайлавіч Кацюбінскі

Міхаіл Міхайлавіч Кацюбінскі (укр.: Михайло Михайлович Коцюбинський; 5 (17) верасня 1864, Вінніца — 12 (25) красавіка 1913, Чарнігаў) — украінскі празаік , драматург , грамадскі дзеяч, кіраўнік Асветы  (руск.) ў Чарнігаве, адзін з актыўных дзеячаў Братэрства тарасаўцаў  (руск.).

Міхаіл Міхайлавіч Кацюбінскі
укр.: Михайло Михайлович Коцюбинський
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Захар Козуб і Zakhar Kozub
Дата нараджэння	5 (17) верасня 1864[1]
Месца нараджэння	Вінніца, Падольская губерня, Расійская імперыя[2]
Дата смерці	12 (25) красавіка 1913[3] (48 гадоў)
Месца смерці	Чарнігаў, Чарнігаўская губерня, Расійская імперыя[4][2]
Пахаванне	Чарнігаў
Грамадзянства	Расійская імперыя
Жонка	Вера Усцімаўна Кацюбінская[d]
Дзеці	Юрый Міхайлавіч Кацюбінскі[d], Ірына Міхайлаўна Кацюбінская[d] і Roman Kotsiubynsky[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, сцэнарыст, пісьменнік
Гады творчасці	1890–1913
Кірунак	проза
Жанр	аповесць, апавяданне
Мова твораў	украінская
Подпіс
kotsubinsky.org
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Родная сядзіба Кацюбінскага ў Вінніцы, цяпер музей пісьменніка

Міхаіл Кацюбінскі нарадзіўся 17 верасня 1864 года ў Вінніцы. Бацька яго працаваў дробным служачым, піў, з-за чаго часта мяняў працу^[5]. Маці, Глікерыя Максімаўна Абаз, вельмі любіла сына, укладвала ў яго ўсю душу.

Напэўна, не ад дабра Кацюбінскія пакінулі Вінніцу і пераехалі жыць у сяло, пасля — у мястэчка Бар. Тут Міхаіла аддалі ў пачатковую школу (1875—1876), дзе ён быў вельмі руплівым вучнем.

Затым вучыўся ў духоўным вучылішчы ў Шаргарадзе і (1876—1880). Тут адбылася падзея, пра які пісьменнік успамінаў з некаторым гумарам. 12-гадовым падлеткам ён закахаўся ў 16-гадовую дзяўчыну, а каб прыцягнуць яе ўвагу, вырашыў стаць «вялікім чалавекам» і накінуўся на кнігі. Творы Т. Шаўчэнкі, Марко Ваўчок зрабілі на Міхаіла такое моцнае ўражанне, што ён і сам захацеў стаць пісьменнікам. Пасля заканчэння Шаргарадскай семінарыі ў 1880 Міхаіл Кацюбінскі паехаў у Камянец-Падольскага, маючы намер вучыцца ва ўніверсітэце, але гэтая мара не спраўдзілася. У 1881 сям’я Кацюбінскага, якая некаторы час пераязджала з месца на месца, вярнулася ў Вінніцу. З-за цяжкага матэрыяльнага становішча сям’і юнаку не ўдалося працягнуць адукацыю: маці аслепла, а пасля, у 1886 годзе, памёр бацька. Адказнасць за досыць вялікую сям’ю (4 чалавекі) легла на плечы Міхаіла. У 1886—1889 ён дае прыватныя ўрокі і працягвае вучыцца самастойна, а ў 1891-м, здаўшы экзамен экстэрнам пры Вінніцкім рэальным вучылішчы на народнага настаўніка, працуе рэпетытарам.

Зноскі

1. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563'></a>
2. Коцюбинский Михаил Михайлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
3. метрычная кніга

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q932420'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q34544468'></a>
4. https://dlibra.kul.pl/dlibra/publication/66706/edition/62238/content
5. Наталія Ракицька. Великий сонцелюб Архівавана 16 лістапада 2012. (руск.)