Міхаіл Міхайлавіч Паўлючэнка

Міхаіл Міхайлавіч Паўлючэ́нка^[2] (17 сакавіка 1909 — 24 сакавіка 1975) — вучоны ў галіне фізічнай хіміі, доктар хімічных навук (1954), прафесар (1954), акадэмік Акадэміі навук БССР (1959), Заслужаны дзеяч навукі БССР (1972).

Міхаіл Міхайлавіч Паўлючэнка
Дата нараджэння	17 сакавіка 1909(1909-03-17)[1]
Месца нараджэння	Глухавічы, Рэчыцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	24 сакавіка 1975(1975-03-24) (66 гадоў)
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	фізічная хімія
Месца працы	БДУ Інстытут хіміі АН БССР Інстытут агульнай і неарганічнай хіміі
Навуковая ступень	доктар хімічных навук і акадэмік Акадэміі навук Беларускай ССР
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	хімічны факультэт МДУ[d]
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Паўлючэнка.

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Глухавічы (былая вёска ў Брагінскім раёне Гомельскай вобласці Беларусі). У 1933 годзе скончыў хімічны факультэт Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта. З 1934 года на пасадзе асістэнта кафедры фізічнай і калоіднай хіміі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Навучаўся ў аспірантуры пры Інстытуце хіміі Акадэміі навук БССР і абараніў кандыдацкую дысертацыю. У 1938—1941 і 1943—1965 гадах загадчык кафедры фізічнай і калоіднай хіміі, 1957—1968 — загадчык радыехімічнай лабараторыі, 1943—1947 — дэкан хімічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

Адначасова М. М. Паўлючэнка ў Інстытуце хіміі Акадэміі навук БССР у 1937—1941 і 1944—1959 гадах, з 1957 года — загадчык лабараторыі мінеральных солей і ўгнаенняў. З 1959 года ў Інстытуце агульнай і неарганічнай хіміі АН БССР: у 1959—1966 гадах — дырэктар, з 1966 года — загадчык лабараторыі цвёрдафазных рэакцый.

Памёр 24 сакавіка 1975 года.

Навуковая і грамадская дзейнасць

Навуковая дзейнасць вучонага ў галіне тэорыі тапахімічных рэакцый, кінетыкі і механізме гетэрагенных хімічных рэакцый, радыяхіміі, малекулярным і эмісійным спектральным аналізе, абагачэнню калійных солей. Пад яго кіраўніцтвам абаронены 3 доктарскія і 40 кандыдацкіх дысертацый.

З 1957 года М. М. Паўлючэнка быў членам пленума Вышэйшай атэстацыйнай камісіі СССР^[3]. Уваходзіў у склад рэдакцыйных калегій выданняў «Прикладная спектроскопия», «Доклады АН БССР», «Известия АН БССР», шэрагу вучоных саветаў^[3].

Аўтар больш за 400 навуковых прац, у тым ліку 2 манаграфій^[3]. Сярод апублікаваных прац вучонага:

• Основное уравнение топохимических реакций, не катализируемых твердым продуктом // Журн. физ. химии. 1949. Т. 23, вып. 7;
• Гетерогенные химические реакции // Под редакцией М. М. Павлюченко. — Мн., 1961, 1964, 1965, 1970, 1975;
• Калийные соли Белоруссии, их переработка и использование. Мн., 1966. (разам з Х. М. Александровічам).

Узнагароды

• 2 ордэны «Знак Пашаны» (1953, 1961)
• Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
• Ганаровыя граматы Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР.

Памяць

Мемарыяльная дошка на будынку Інстытута агульнай і неарганічнай хіміі^[4].

Зноскі

1. Павлюченко Михаил Михайлович // https://www.biografija.ru/biography/pavljuchenko-mikhail-mikhajlovich.htm
2. Беларусь 1995.
3. Павлюченко Михаил Михайлович // История БГУ(недаступная спасылка) (руск.)
4. Павлюченко Михаил Михайлович // Знаменитые люди Гомельщины Архівавана 19 верасня 2020. (руск.)