Міхась Барэйша

Міхась (Міхаіл Уладзіміравіч) Барэ́йша^[1] (нар. 4 студзеня 1950, в. Новы Лад, Верхнядзвінскі раён, Віцебская вобласць — 13 жніўня 1990, Беларусь) — беларускі паэт, празаік, перакладчык.

Міхась Барэйша
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	4 студзеня 1950(1950-01-04)
Месца нараджэння	Новы Строй, Дзёрнавіцкі сельсавет, Дрысенскі раён, Полацкая вобласць, Беларуская ССР, СССР
Дата смерці	13 жніўня 1990(1990-08-13) (40 гадоў)
Месца смерці	Беларусь
Пахаванне	Сядлоўцы[d]
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Наваполацкі дзяржаўны політэхнічны тэхнікум факультэт журналістыкі БДУ
Месца працы	Полацкі веснік Палімір
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, празаік, перакладчык
Грамадская дзейнасць
Член у	Таварыства беларускай мовы імя Францішка Скарыны Саюз пісьменнікаў СССР Саюз журналістаў СССР[d] Наддзвінне Саюз беларускіх пісьменнікаў Беларускі саюз журналістаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Барэйша.

Біяграфія

Нарадзіўся 4 студзеня 1950 года ў вёсцы Новы Строй Верхнядзвінскага раёна^[2].

Вучыўся ў Дзёрнавіцкай васьмігодцы, з 1965 па 1969 год. У 1969 годзе скончыў Наваполацкі нафтавы тэхнікум. Працаваў машыністам, апаратчыкам на Полацкім хімічным камбінаце. Адначасова скончыў завочна факультэт журналістыкі Белдзяржуніверсітэта. У 1971—1973 гг. служыў на Балтыйскім флоце^[2]. Пасля дэмабілізацыі вярнуўся на камбінат. З’яўляўся няштатным карэспандэнтам гарадской газеты «Химик».

У 1981 годзе скончыў завочнае аддзяленне факультэта журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта^[2].

З 1980 года карэспандэнт, з 1983 — намеснік рэдактара полацкай аб’яднанай газеты «Сцяг камунізму»^[2]. Кіраваў літаратурным аб’яднаннем «Наддзвінне», быў намеснікам старшыні полацкай суполкі Таварыства беларускай мовы. Член Саюза пісьменнікаў СССР і Беларусі з 1989 года, член Саюза журналістаў СССР і Беларусі з 1981 года.

Пасля цяжкай хваробы памёр 13 жніўня 1990 года^[3]. Пахаваны на могілках в. Сядлоўцы Верхнядзвінскага раёна Віцебскай вобласці^[4]. Паводле іншай быў пахаваны ў Наваполацку або на могілках в. Новы Строй Верхнядзвінскага раёна^[2].

Творчасць

Друкавацца пачаў у 1973 годзе. У рэспубліканскім друку дэбютаваў у 1980 годзе. Апавяданні публікаваліся ў калектыўным зборніку «Сустрэча» (1985), анталогіі «Апавяданні пра Вялікую Айчынную». Героі твораў пісьменніка — людзі, якія імкнуцца адшукаць свой шлях у жыцці, нясуць адказнасць за ўсё, што ў ім адбываецца. Падзеі ваенных гадоў аналізуюцца аўтарам з пазіцый сённяшняга дня.

Другая кніга прозы «Крыніца, чыстая вадзіца» выйшла ў Мінску ў 1988 годзе^[2].

У 1980 годзе за публікацыю апавяданняў у часопісе «Маладосць» яму прысуджана прэмія гэтага выдання. М. Барэйша быў удзельнікам VIII Усесаюзнай нарады маладых літаратараў у Маскве.

Аўтар гумарэсак, нарысаў, эсэ.