Ніна Уладзіміраўна Шарубіна

Ні́на Уладзі́міраўна Шару́біна (2 студзеня 1961, Магілёў, Беларусь) — беларуская артыстка оперы (сапрана), педагог. Народная артыстка Беларусі (2016).

Ніна Уладзіміраўна Шарубіна
Дата нараджэння	2 студзеня 1961(1961-01-02) (64 гады)
Месца нараджэння	Трыбухі, Палыкавіцкі сельсавет, Магілёўскі раён, Магілёўская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Адукацыя	Магілёўскае музычнае вучылішча імя М. А. Рымскага-Корсакава (1983) Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі (1994)
Прафесія	спявачка
Тэатр	Магілёўская абласная філармонія Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі
Прэміі
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Шарубіна.

Жыццё і творчасць

Вырасла ў в. Калінавая на Дняпры, Магілёўскі раён.

Скончыла Магілёўскае музычнае вучылішча (1983, харавое дырыжыраванне, клас Таццяны Кузінай), Беларускую дзяржаўную акадэмію музыкі (1994, сольныя спевы, клас Валянціны Раговіч), асістэнтуру-стажыроўку Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі (1999, клас Леаніда Івашкова). Заняткі сольнымі спевамі пачала ў Магілёве ў Людмілы Браілоўскай.

У 1994—2002 салістка Магілёўскай абласной філармоніі.

На сцэне Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Рэспублікі Беларусь дэбютавала ў 1998 годзе ў партыі Мікаэлы («Кармэн» Ж. Бізэ), з 2002 года — салістка тэатра. Адначасова выкладае ў Беларускай дзяржаўнай акадэміі музыкі.

У тэатры імкліва заняла месца вядучай салісткі, выконваючы ўсе асноўныя партыі драматычнага сапрана класічнага і нацыянальнага рэпертуару. Найлепшымі партыямі спявачкі лічацца: Абігайль («Набука» Дж. Вердзі), Аіда («Аіда» Дж. Вердзі), Амелія («Баль-маскарад» Дж. Вердзі), Сантуцца («Сельскі гонар^[ru]» П. Масканьі), Тоска («Тоска^[ru]» Дж. Пучыні), Чыа-Чыа-сан («Мадам Батэрфляй» Дж. Пучыні).

Выступае галоўным чынам як оперная спявачка, аднак валодае высокім майстэрствам камернай выканаўцы.

Ацэнка творчасці

Паводле водгукаў крытыкі, артыстка валодае моцным лірыка-драматычным сапрана прыгожага спелага пазнавальнага тэмбру, вялікім сцэнічным талентам, дарам пераўвасаблення. Выканальніцкай манеры Ніны Шарубінай уласцівы эмацыйнасць, шчырасць, гранічная руплівасць у працы над вобразамі. Творчасць Ніны Шарубінай стала прыкметнай з’явай у айчынным мастацтве, яскравым прыкладам прафесіяналізму опернага выканаўцы, адданасці прафесіі. Артыстка значна ўзбагаціла беларускае опернае выканальніцтва пач. XXІ стагоддзя.

Рэпертуар

• Абігайль («Набука» паводле Дж. Вердзі)
• Аіда («Аіда» паводле Дж. Вердзі)
• Амелія («Баль-маскарад» паводле Дж. Вердзі)
• Лэдзі Макбет («Макбет^[ru]» паводле Дж. Вердзі)
• Сента («Лятучы галандзец» паводле Р. Вагнера)
• Чыа-Чыа-сан («Мадам Батэрфляй» паводле Дж. Пучыні)
• Тоска («Тоска^[ru]» паводле Дж. Пучыні)
• Турандот («Турандот» паводле Дж. Пучыні)
• Неда («Паяцы^[ru]» паводле Р. Леанкавала)
• Сантуца («Сельскі гонар^[ru]» паводле П. Масканьі)
• Мікаэла («Кармэн» паводле Ж. Бізэ)
• Ліза («Пікавая дама» паводле П. Чайкоўскага)
• Яраслаўна («Князь Ігар» паводле А. Барадзіна)
• Земфіра («Алека» паводле С. Рахманінава)
• Ірына («Сівая легенда» паводле Дз. Смольскага)

Узнагароды і званні

• Медаль Францыска Скарыны (2008)
• Заслужаная артыстка Рэспублікі Беларусь (2010)
• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (2013)
• Народная артыстка Беларусі (2016)

Спасылкі

• Шарубіна Ніна Уладзіміраўна на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»