Ніна Мікалаеўна Дзьячэнка

Ніна Мікалаеўна Дзьячэнка (23 ліпеня 1944, Чытa, Расія) — савецкая і беларуская артыстка балета, балетмайстар. Заслужаная артыстка Расіі (1973). У 2005 годзе за шматгадовую плённую творчую дзейнасць, значны асабісты ўклад у развіццё беларускага харэаграфічнага мастацтва атрымала медаль Францыска Скарыны.^[1]

Ніна Мікалаеўна Дзьячэнка
Дата нараджэння	23 ліпеня 1944(1944-07-23) (80 гадоў)
Месца нараджэння	Чыта, Чыцінская вобласць, РСФСР, СССР
Муж	Эдуард Пелагейчанка[d]
Адукацыя	Пермскі дзяржаўны харэаграфічны каледж[d] (1963)
Прафесія	балерына, балетмайстар
Тэатр	Львоўскі нацыянальны акадэмічны тэатр оперы і балета імя Саламіі Крушальніцкай Пермскі акадэмічны тэатр оперы і балета імя П. І. Чайкоўскага Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь Беларуская дзяржаўная харэаграфічная гімназія-каледж Беларускі дзяржаўны акадэмічны музычны тэатр
Узнагароды

Біяграфія

У 1963 годзе скончыла Пермскае харэаграфічнае вучылішча, у 1965—1985 гадах выкладала ў ім.

Працавала ў Львоўскім (з 1963) і Пермскім (з 1965) тэатрах оперы і балета.

Сярод яе партый: Мерседэс («Дон Кіхот» Л. Мінкуса), Зарэма («Бахчысарайскі фантан» Б. Асаф’ева), Эгіна («Спартак» А. Хачатурана), Кармэн («Кармэн-сюіта» Ж. Бізэ — Р. Шчадрына), Фея Бэзу («Спячая прыгажуня» П. Чайкоўскага) і інш.

Танцоўшчыца яркіх, насычаных харэаграфічных вобразаў і востраканфліктных сітуацый, Н. Дзьячэнка арганічна спалучала задуму балетмайстра са сваімі багатымі выразнымі магчымасцямі і акцёрскім тэмпераментам. Найбольш ярка гэта праявілася ў спектаклі «Іспанскія мініяцюры», дзе яна выступіла не толькі як выканаўца адной з галоўных партый, але і як асістэнт балетмайстра. Выступленне Н. М. Дзьячэнкі ў дывертысментах з яе партнёрам І. Шапавалавым было вельмі запамінальным. Фрагмент іх выступлення ўвайшоў у фільм «І зноў прэм’ера», які быў зняты ў 1981 годзе Пермскай студыяй тэлебачання і прысвечаны творчасці Н. Дзьячэнкі.^[2]

З 1986 года педагог-рэпетытар Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі, з 1988 года — педагог Беларускага харэаграфічнага вучылішча.

З 1992 года — балетмайстар, з 1993 — галоўны балетмайстар Беларускага дзяржаўнага музычнага тэатра.

Сярод пастановак на беларускай сцэне: балеты «Іспанскі дывертысмент», «Зачараваны прынц» на муз. П. Чайкоўскага, харэаграфія спектакляў «Хэло, Долі!» Дж. Германа, «Халопка» М. Стрэльнікава, «Вясёлая ўдава» Ф. Легара, «Капялюш Напалеона» О. Штрауса  (англ.), «Цыганскі барон» І. Штрауса.

Сям’я

• Муж — савецкі і беларускі оперны спявак Эдуард Іванавіч Пелагейчанка  (руск.), народны артыст РСФСР.^[2]

Зноскі

1. Узнагароды Беларусі
2. Танец у жыцці, жыццё ў танцы