Павел Сяргеевіч Пласконны

Павел Пласконны (нар. 29 студзеня 1985, Бялынічы) — беларускі футбаліст (абаронца) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2006—2012). У цяперашні час працуе трэнерам у моладзевай зборнай Беларусі.

Павел Пласконны
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Павел Сяргеевіч Пласконны
Нарадзіўся	29 студзеня 1985(1985-01-29)[1][2] (40 гадоў) Бялынічы, Бялыніцкі раён, Магілёўская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь  Казахстан
Рост	185 см
Вага	80 кг
Пазіцыя	абаронца
Інфармацыя пра каманду
Каманда	Беларусь (да 21)
Пасада	трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
2002—2004 Лакаматыў (Масква) 0 (0) 2005—2007 Шахцёр (Салігорск) 67 (5) 2008 Паніёніяс (Неа-Смірні) 5 (0) 2009—2010 Шахцёр (Салігорск) 25 (0) 2010—2011 Нёман (Гродна) 36 (0) 2012—2013 Дынама (Мінск) 43 (2) 2014 Атырау 23 (0) 2015 Віцебск 6 (0) 2015 Белшына (Бабруйск) 10 (0) 2016—2018 Гарадзея 66 (1) 2019 НФК (Мінск) 6 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2003—2004 Беларусь (да 19) 4 (0) 2004—2006 Беларусь (да 21) 14 (0) 2006—2012 Беларусь 16 (1)
Трэнерская кар’ера
2022 Шахцёр (Салігорск) дубль 2023 Мінск трэнер 2024— Беларусь (да 21) трэнер
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 22 студзеня 2024. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 7 сакавіка 2014

Клубная кар’ера

Выхаванец маскоўскага «Лакаматыва», за які згуляў усяго адзін матч у аснове (у Кубку). У 2005 годзе стаў іграком салігорскага «Шахцёра», з якім выйграў золата чэмпіянату 2005. У 2008 годзе гуляў у Грэцыі, пасля вярнуўся ў Беларусь.

У снежні 2011 года падпісаў кантракт з мінскім «Дынама». У сезоне 2012 і першай палове 2013 года быў асноўным цэнтральным абаронцам каманды, а ўлетку 2013 года страціў месца ў стартавым складзе. Як вынік, па заканчэнні сезона 2013 пакінуў мінскі клуб.

У студзені 2014 года стаў іграком казахстанскага клуба «Атырау»^[3]. У красавіку 2014 года прыняў грамадзянства Казахстана^[4]. У студзені 2015 года пакінуў «Атырау» па заканчэнні кантракта^[5].

У лютым 2015 года вярнуўся ў Беларусь, падпісаўшы кантракт з «Віцебскам», які па выніках сезона 2014 вярнуўся ў Вышэйшую лігу^[6]. Быў адным з асноўных цэнтральных абаронцаў віцяблян, але ўжо ў маі 2015 года пакінуў клуб па сямейных абставінах^[7].

У чэрвені 2015 года праходзіў прагляд у літоўскім клубе «Судува», але ў выніку не папоўніў яго склад^[8]. Пазней стаў трэніравацца разам з «Белшынай» і дамовіўся аб падпісанні кантракта^[9]. 17 ліпеня дэбютаваў у складзе бабруйскай каманды ў матчы Кубка Беларусі супраць «Гомельчыгунтранса». У далейшым замацаваўся ў аснове бабруйчан, гуляў на пазіцыях цэнтральнага і левага абаронцы.

У студзені 2016 года папоўніў склад дэбютанта беларускай Вышэйшай лігі — футбольнага клуба «Гарадзея»^[10]. У складзе «Гарадзеі» стаў асноўным цэнтральным абаронцам. У снежні 2016 года падоўжыў кантракт з «цукровымі»^[11]. У сезоне 2017 заставаўся іграком стартавага складу. Сезон 2018 таксама пачынаў у аснове, аднак са жніўня страціў месца ў складзе і стаў выступаць за дубль.

У студзені 2019 года, пакінуўшы «Гарадзею», адправіўся на прагляд у ерэванскі «Арарат»^[12], які скончыўся беспаспяхова. У лютым 2019 года стаў іграком мінскага НФК^[13]. У маі 2019 года, пасля адстаўкі галоўнага трэнера Аляксея Кучука, пакінуў каманду ўслед за ім^[14].

У верасні 2019 года стала вядома, што Пласконны прыняў рашэнне аб завяршэнні кар’еры^[15].

Міжнародная кар’ера

Былы ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі.

Трэнерская кар’ера

Пасля завяршэння кар’еры пачаў працаваць трэнерам з юнацкімі камандамі салігорскага «Шахцёра». У лютым 2022 года ўвайшоў у трэнерскі штаб дубля гарнякоў^[16].

У лютым 2023 года стаў трэнерам у асноўнай камандзе «Мінска»^[17]. У снежні 2023 года па заканчэнні кантракта пакінуў клуб^[18].

У пачатку 2024 года ўвайшоў у трэнерскі штаб моладзевай зборнай Беларусі^[19].

Дасягненні

• 01 Чэмпіён Беларусі: 2005
• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі (4): 2006, 2007, 2012, 2013
• У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (2): 2005, 2011