Пазітрон

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Пазітро́н (ад лац.: positivus — дадатны + (элек)трон) — дадатна зараджаная элементарная часціца, антычасціца электрона. Абазначаецца e+, β+ або e.

Хуткія факты сімвал, маса ...

Мае аднолькавыя з электронам масу і спін, а магнітны момант і электрычны зарад роўныя па модулі і процілеглыя па знаку.

Пазітрон мае спін, роўны 12 (ферміён), адносіцца да лептонаў, удзельнічае ў электрамагнітным, слабым і гравітацыйным узаемадзеяннях.

Існаванне пазітрона тэарэтычна вынікае з ураўнення Дзірака, эксперыментальна адкрыты К. Д. Андэрсанам (1932) у касмічных прамянях і стаў першым прыкладам антычасціц.

Пры пэўных умовах утварае з электронам вадародападобную сістэму (гл. пазітроній).

Узнікае пры ўзаемаператварэннях свабодных элементарных часціц, напрыклад, пры распадах мюонаў, а таксама пры бэта-распадзе некаторых ізатопаў.

Прадказаныя Дзіракам і эксперыментальна назіраныя працэсы анігіляцыі і нараджэння пар (пазітрон — электрон) былі першымі доказамі ўзаемапераўтварэнняў элементарных часціц, на аснове якіх распрацаваны метады нараджэння новых элементарных часціц у накапляльных кольцах паскаральнікаў.

Пазітроны выкарыстоўваецца пры даследаваннях размеркавання скарасцей электронаў праводнасці, дэфектаў крышталічнай рашоткі, кінетыкі некаторых хімічных рэакцый і іншага.

Remove ads

Гл. таксама

Літаратура

Спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads