Парэчкавы пупышкавы клешч

Парэчкавы пупышкавы клешч^[1] (Cecidophyopsis ribis) — від мікраскапічных чатырохногіх кляшчоў (Prostigmata) роду Cecidophyopsis сямейства Eriophyidae.

Парэчкавы пупышкавы клешч
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Хеліцэравыя Клас:  Павукападобныя Падклас:  Кляшчы Надатрад:  Акарыформныя кляшчы Атрад:  Трамбідыформныя кляшчы Падатрад:  Prostigmata Інфраатрад:  Eleutherengona Надсямейства:  Галавыя кляшчы Сямейства:  Эрыяфііды Падсямейтва:  Cecidophyinae Трыба:  Cecidophyini Род:  Cecidophyopsis Від:  Парэчкавы пупышкавы клешч
Міжнародная навуковая назва
Cecidophyopsis ribis (Westwood, 1869)
Сінонімы
Acarus ribis Westwood, 1869 Phytoptus ribis Nalepa, 1893
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы NCBI   70325 EOL   3201009

Арэал

Еўропа, Аўстралія, Арыентальны рэгіён^[2].

Апісанне

Даўжыня каля 0,2 мм, цела белае, чэрвепадобнае з 4 нагамі^[3]. Сцернум скарочаны. Дарсальныя шчацінкі на шчыціку адсутнічаюць. Геніталіі самак набліжаны да аснаванняў тазікаў ног^[4].

Экалогія

Cecidophyopsis ribis з’яўляецца шкоднікам агрэсту і чорных парэчак^[4](часам пашкоджвае чырвоныя і белыя парэчкі). Зімоўка і далейшае развіццё кляшчоў адбываецца ўнутры пупышак (у адной пупышцы можа знаходзіцца да 3-8 тысяч асобін). Пасля засялення кляшчамі пупышкі набываюць круглявую форму і да восені становяцца больш буйнымі. У пачатку наступнага года пупышкі ўспушваюцца да памераў гарошыны (дэфармаваныя лісточкі выпінаюць вонкі праз лускавінкі), і паступова набываюць форму маленькага качанчыка капусты, які лопнуў. Рассяляюцца як з пасадачным матэрыялам, так і з дапамогай ветру, птушак, насякомых (большасць пры гэтым гіне). У год бывае пяць пакаленняў: два вясновых і тры летне-асенніх^[3].

Для барацьбы са шкоднікамі неабходна выскубанне пупышак і знішчэнне заражаных кляшчамі галінак, выкананне правіл агратэхнікі і выкарыстанне акарыцыдаў^[3].

Зноскі

1. Галаўтваральныя кляшчы // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.. С. 541
2. Cecidophyopsis ribis (Westwood 1869) (англ.)(недаступная спасылка). Faunaeur.org. Архівавана з першакрыніцы 13 верасня 2015. Праверана 9 лютага 2013.
3. Смородинный почковый клещ (руск.)(недаступная спасылка). Болезни Сада.Ру. Архівавана з першакрыніцы 17 лютага 2013. Праверана 9 лютага 2013.
4. Великань В. С., Гегечкори А. М., Голуб В. Б. и др. Определитель вредных и полезных насекомых и клещей плодовых и ягодных культур в СССР / Сост. Л. М. Копанева. — Л.: Колос, 1984. — С. 254—263. — 288 с. — 35 000 экз.