Прамсувязь

«Прамсувязь» — дзяржаўнае прамысловае прадпрыемства Беларусі, заснаванае ў верасні 1931 года ў якасці электрамеханічнай майстэрні.

«Прамсувязь»
Тып	адкрытае акцыянернае таварыства
Заснаванне	13 верасня 1931
Заснавальнікі	Беларускае ўпраўленне сувязі
Краіна	Беларусь
Размяшчэнне	Мінск
Адрас	Савецкі раён, вул. П. Броўкі, д. 18[1]
Ключавыя постаці	Андрэй Юніцын, Анатоль Алпатаў
Галіна	прамысловасць
Прадукцыя	мадэм, радыёперадатчык, радыёпрыёмнік, счытвальнік, сервер, тэлеантэна, тэлефон, тэрмінал аплаты, датчыка-ахоўная прылада
Абарот	▼190,724 млрд рублёў (2015 г.; $11,734 млн)[2]
Аперацыйны прыбытак	▼28,234 млрд руб (2015 г.; $1,737 млн)
Чысты прыбытак	▼20,704 млрд руб (2015 г.; $1,274 млн)
Колькасць супрацоўнікаў	253 (2016 год)
Матчына кампанія	Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Рэспублікі Беларусь
Сайт	promsvyaz.by

Будынак «Прамсувязі» па вуліцы Петруся Броўкі, 18

Гісторыя

13 верасня 1931 годзе Беларускае ўпраўленне сувязі адчыніла электрамеханічную майстэрню тэлеграфнай апаратуры і тэлефонных камутатараў. На чале слесараў стаяў брыгадзір, якім у лютым 1932 года стаў Анатоль Александровіч. 19 мая 1939 года Загадам Народнага камісарыята сувязі СССР № 296 майстэрню пераўтварылі ў рамонтны завод тэхнікі сувязі № 22.

10 лютага 1966 года Загадам Мінсувязі СССР № 11 прадпрыемства пераўтварылі ў саюзны завод «Прамсувязь», на якім сталі выпускаць электронныя рэле і прылады сувязі ЧВТ-2, КПП-10 і СУС-54. Узвялі 4 участкі: фарбавальны, гальванапакрыцця, мантажу друкаваных платаў і настройкі абсталявання. 27 снежня 1973 годзе згодна з Загадам Мінсувязі СССР № 690 завод стаў доследным. У 1978 годзе завод «Прамсувязь» узнагародзілі Дыпломам 1-й ступені на Выставе дасягненняў народнай гаспадаркі ў Маскве. 14 снежня 1989 года Загадам Мінсувязі СССР № 376 завод пераўтварылі ў вытворчае аб’яднанне^[3].

1 студзеня 1992 года вытворчае аб’яднанне «Прамсувязь» стала прадпрыемствам Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Рэспублікі Беларусь. 28 чэрвеня 2001 года «Прамсувязь» стала ўнітарным прадпрыемствам. «Прамсувязь» стала 1-м у Беларусі прадпрыемствам, што пачало выпускаць бесправадныя тэлефоны з гучнай сувяззю. Пазней наладзілі вытворчасць пластыкавых картак для гарадскіх тэлефонаў-аўтаматаў. 23 лютага 2009 года прадпрыемства пераўтварылі ў адкрытае акцыянернае таварыства. У 2012 годзе на прадпрыемстве стварылі канструктарскае падраздзяленне, службу галоўнага тэхнолага і аддзел тэхнічнага кантролю. Замянілі каля паловы металаапрацоўчых станкоў савецкага часу на 2 новыя. У выніку для вырабу металічных скрынак замест 4-х стала ставаць аднаго станка. Новыя машыны для ліцця, якія выпусціў завод «Атлант» у Баранавічах (Брэсцкая вобласць), задзейнічалі ў вырабе пластмасавых карпусоў для мадэмаў, радыёпрыёмнікаў і тэлепрыставак. На 2013 год прадпрыемства было найбольшым у Беларусі вытворцам прылад сувязі. Найбольшымі пакупнікамі былі УП «Белпошта» і УП «Белтэлекам». Для «Белпошты» выраблялі аплатна-даведкавыя тэрміналы для безнаяўнага разліку аплатнай карткай. Будаўнічым прадпрыемствам прадавалі оптавалаконнае абсталяванне для шматпавярховых дамоў. «Прамсувязь» налічвала каля 300 супрацоўнікаў і выпускала спадарожнікавыя антэны і хатнія тэлефоны, тэлевізійныя антэны і прыстаўкі (лічбавыя радыёперадатчыкі), а таксама кліматычныя шафы. Прылады сувязі экспартавалі ў Літву, Расію і Сінгапур^[4].

Прадукцыя

На 2020 год ААТ «Прамсувязь» вырабляла:

• радыёперадатчыкі лічбавага тэлебачання РТЛ-1000М-Т2 і РТЛ-2000М-Т2 магутнасцю 1000 і 2000 ват адпаведна^[5];
• высокачастотныя радыёперадатчыкі ў дыяпазоне 87,5-108 МГерц магутнасцю 10 кілават^[6];
• серверы захоўвання звестак СЗД5500Т з 4 кантролерамі па 16 Гбайт кэшу і магутнасцю сілкавання 650 ват^[7];
• серверныя платформы ПС2288Н з двума 24-ядзернымі працэсарамі з частасцю па 3500 МГерц, хуткасцю 1866 МГерц і сілкаваннем 800 ват^[8];
• рэгенератары лічбавых сігналаў ADSL і радыёпрыёмнікі «Мэта» М-205 і 212;
• шнуравыя тэлефоны М335 і М337;
• ахоўная прылада «Разумны дом» з 7 датчыкамі — адкрыцця дзвярэй, руху, тэмпературы, працёку, дыму, сігналізацыі і відэа^[9];
• счытвальнікі біяметрычных дакументаў і кантактных картак (СКК-1);
• аптычныя кросы і разеткі (ПЮРК);
• аплатна-даведкавыя тэрміналы ТПД-1 і касавыя тэрміналы аплаты;
• оптавалаконныя вузлы сувязі (мадэмы) і паліцы;
• спадарожнікавыя і тэлевізійныя антэны, поштаматы^[10].

Зноскі

1. Кантакты(руск.). ААТ «Прамсувязь». 2020. Архівавана з арыгінала 21 лютага 2020. Праверана 21 лютага 2020.
2. Справаздача аб дзейнасці ААТ за 2015 год(руск.). Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь. 2016. Архівавана з арыгінала 10 мая 2021. Праверана 21 лютага 2020.
3. Пра нас (руск.)(недаступная спасылка). ААТ «Прамсувязь» (22 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020. Праверана 21 лютага 2020.
4. Леанід Тугарын, Аляксандр Фурсаў. Стаўка на выпуск інавацыйнай прадукцыі // Звязда : газета. — 12 лістапада 2013. — № 212 (27577). — С. 5. — ISSN 1990-763x. Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020.
5. Радыёперадавальнік тэлевізійны лічбавы РТЛ-2000М-Т2 (руск.)(недаступная спасылка). ААТ «Прамсувязь» (22 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020. Праверана 21 лютага 2020.
6. Перадатчыкі радыёвяшчальныя стацыянарныя ВВЧ дыяпазону (руск.)(недаступная спасылка). ААТ «Прамсувязь» (22 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020. Праверана 21 лютага 2020.
7. Сервер захоўвання дадзеных СЗД5500Т (руск.)(недаступная спасылка). ААТ «Прамсувязь» (22 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020. Праверана 21 лютага 2020.
8. Платформа серверная ПС2288Н (руск.)(недаступная спасылка). ААТ «Прамсувязь» (22 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020. Праверана 21 лютага 2020.
9. Сістэма кіравання і маніторынгу «Разумны дом» (руск.)(недаступная спасылка). ААТ «Прамсувязь» (22 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020. Праверана 21 лютага 2020.
10. Каталог прадукцыі (руск.)(недаступная спасылка). ААТ «Прамсувязь» (22 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 лютага 2020. Праверана 21 лютага 2020.