Пётр Тышкевіч (ваявода менскі)

Пётр Тышкевіч (30 лістапада 1571, Берасце — 1631^[1]) — вялікалітоўскі ўраднік. Кашталян менскі (28 ліпеня 1611—1618), ваявода менскі (6 верасня 1618—1631).

Пётр Тышкевіч
Герб «Ляліва»
10-ы кашталян менскі 28 ліпеня 1611 — 6 верасня 1618
Папярэднік	Шчасны Галоўчынскі
Пераемнік	Аляксандр Слушка
8-ы ваявода менскі 6 верасня 1618 — 1631
Папярэднік	Мікалай Сапега
Пераемнік	Бальцар Стравінскі
Нараджэнне	30 лістапада 1571 Берасце, Берасцейскі павет, Берасцейскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	1631[1]
Род	Тышкевічы
Бацька	Юрый Тышкевіч
Маці	Фядора з Валовічаў[d][2]
Жонка	Рэгіна з Галоўчынскіх[d][3][4]
Дзеці	Казімір Тышкевіч[4], Марына з Тышкевічаў[d], Соф’я з Тышкевічаў[d][5] і Крысціна з Тышкевічаў[d]

Адзін з фундатараў касцёла і кляштара дамініканцаў у Менску, у 1615 годзе купіў пляц на рагу вуліц Валоцкай і будучай Дамініканскай і пачаў будаваць для дамініканскага ордэна мураваны касцёл і двухпавярховы кляштар пры ім.

Сям’я

Паходзіў з лагойскай лініі роду Тышкевічаў, сын берасцейскага ваяводы Юрыя Тышкевіча і яго другой жонкі Фядоры з Валовічаў, дачкі новагародскага кашталяна Рыгора Валовіча. Меў братоў Тэадора Фрыдэрыка, Марціна, Яна Яўстаха і Аляксандра.

У шлюбе з Рэгінай з Галоўчынскіх, дачкой менскага кашталяна Шчаснага Галоўчынскага. Пакінулі дзяцей:

• Казіміра (пам. 1652), вялікага падчашага літоўскага;
• Барбару, жонку Дынавея;
• Марыяну, жонку смаленскага ваяводы Адама Мацея Саковіча;
• Соф’ю, жонку спачатку Аляксандра Калэнцкага, а потым князя Фёдара Друцкага-Горскага;
• Крысціну, жонку спачатку менскага стольніка Яна Жыжэмскага, а потым Гурскага;
• Кацярыну, жонку вялікага маршалка літоўскага Крыштафа Завішы.

Пасля смерці Пятра Тышкевіча, Рэгіна з Галоўчынскіх узяла другі шлюб з віцебскім ваяводам Крыштафам Кішкам.