Пётр Мантыгірдавіч Белы

Не блытаць з Пятром Мантыгірдавічам — яго дзедам, таксама маршалкам земскім.

Пётр Мантыгірдавіч, мянушкай Белы (каля 1440 — 1499, 1497^[1] ці не раней за 1497 і не пазней за 12 мая 1499) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Ваявода троцкі і маршалак земскі (з 1491).

Пётр Мантыгірдавіч Белы
Вадвіч
ваявода троцкі 1490 — 1497
Папярэднік	Багдан Саковіч
Пераемнік	Ян Юр’евіч Забярэзінскі
староста луцкі[d] 1486 — 1490
Папярэднік	Алізар Шылавіч[d]
Пераемнік	Сямён Юр’евіч Гальшанскі
староста браслаўскі[d] 1476 — 1482
Папярэднік	Багдан Саковіч
Пераемнік	Івашка Ільініч
маршалак гаспадарскі 1480 — 1482
маршалак вялікі літоўскі 1490 — 1497
Папярэднік	Багдан Саковіч
Пераемнік	Ян Юр’евіч Забярэзінскі
2-і маршалак Валынскай зямлі[d] 1486 — 1490
Папярэднік	Алізар Шылавіч[d]
Пераемнік	Сямён Юр’евіч Гальшанскі
Нараджэнне	каля 1440
Смерць	1499, 1497[1] ці не раней за 1497 і не пазней за 12 мая 1499
Род	Мантыгірдавічы
Бацька	Ян Пятровіч Мантыгірдавіч[d][2][3]
Жонка	Ганна з Вяжэвічаў[d][4][5] і Ганна з Гальшанскіх[d][6][4][…]
Дзеці	Ян Мантыгірдавіч[d][4][7][…] і Н з Мантыгірдавічаў[d][4][7][…]

Валодаў Алыкай на Валыні, Дубровай і Нядрэскам у Заслаўскім княстве, Шацкам і Цітвай у Менскім павеце, Лахвай на Палессі, Іўем, Лоскам, у 1492 годзе атрымаў Нясвіж.

Біяграфія

З роду Мантыгірдавічаў герба «Вадвіч», унук маршалак земскага Пятра Мантыгердавіча.

Быў намеснікам браслаўскім, маршалкам гаспадарскім (1480—1482), у 1487 годзе атрымаў урад старосты луцкага і маршалка валынскага. Неаднаразова браў удзел у пасольствах вялікага князя Аляксандра ў Маскву.

Яго адзіны сын Ян загінуў у бітве на Вядрошы (1500), усе маёнткі адышлі дачцэ, жонцы Станіслава Кішкі, якую ў літаратуры часта называюць Сафіяй, але крыніцамі гэта не пацвярджаецца.