Рыгор Станькавіч Осцік

Рыгор Станькавіч Осцік (Осцікавіч, Остык) (не пазней за 1478^[5] — студзень 1519^[6]) — намеснік анікштанскі і маршалак гаспадарскі (1492)^[5], маршалак дворны літоўскі (1494—1500, 1509–1519), ваявода троцкі (1510—1519).

Рыгор Станькавіч Осцік
Трубы
ваявода троцкі 20 чэрвеня 1510 — 1518
Папярэднік	Мікалай Радзівіл
Пераемнік	Альбрэхт Гаштольд
1-ы маршалак надворны літоўскі ліпень 1494 — 1500
Пераемнік	Міхаіл Глінскі
3-і маршалак надворны літоўскі 1509 — 1518
Папярэднік	Міхаіл Глінскі
Пераемнік	Юрый Іванавіч Ільініч
Нараджэнне	не пазней за 1478 Трокі, Троцкі павет, Троцкае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	студзень 1519 ці 1518[1] Кернаў, Віленскі павет, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае
Род	Осцікі
Бацька	Станіслаў Осцікавіч[d][2]
Жонка	Аляксандра са Свірскіх[d][3] і Альжбета з Глябовічаў[d][4]
Дзеці	Станіслаў Рыгоравіч Осцік, Юрый Рыгоравіч Осцік і Рыгор Рыгоравіч Осцік

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Осцік.

З роду Осцікаў, сын Станка Осцікавіча.

Браў удзел у маскоўска-літоўскіх войнах (1492—1494, 1500—1503), у бітве на Ведрашы (1500) трапіў у маскоўскі палон. Пасля ўцёкаў з палону кн. К. Астрожскага вераснем 1507 года, іншых палонных закавалі ў кайданы, а некаторых вял.кн. маскоўскі хацеў пакараць смерцю, у тым ліку Рыгора Осціка. Вызвалены з палону ў красавіку 1509 года^[6].

Зноў атрымаў урад дворнага маршалка, а пасля заняцця ўрада віленскага ваяводы Мікалаем Мікалаевічам Радзівілам, летам 1510 года стаў ваяводам троцкім^[6].

Ажаніўся ў канцы XV ст. з Аляксандрай, дачкой кн. Петкі Раманавіча Свірскага, атрымаў за ёю ў пасаг частку маёнтка Мядзель-Кабыльнік. Меў трох сыноў — Рыгора, Станіслава і Юрыя.

Зноскі

1. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 57–58, 178.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q123243396'></a>
2. Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 216. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381'></a>
3. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 508.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
4. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 85. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124'></a>
5. Рыбчонак 2018, с. 20.
6. Рыбчонак 2018, с. 21.