Селяхі (Тамашоўскі сельсавет)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Селяхі.

Селяхі́^[1] (трансліт.: Sieliachi, руск.: Селяхи) — вёска ў Брэсцкім раёне Брэсцкай вобласці. Уваходзіць у склад Тамашоўскага сельсавета. Размешчаны за 63 км на поўдзень ад Брэста.

Вёска Селяхі Краіна Беларусь Вобласць Брэсцкая Раён Брэсцкі Сельсавет Тамашоўскі Каардынаты 51°35′50″ пн. ш. 23°35′36″ у. д.HGЯO Насельніцтва ▼74 чал. (2009) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 162 Паштовыя індэксы 224704 Аўтамабільны код 1 СААТА 1212843066 Селяхі на карце Беларусі ±

Селяхі на Вікісховішчы

У складзе адкрытага акцыянернага таварыства «Камароўка» (цэнтр — аг. Тамашоўка).

Каля возера Селяхоўскага размешчаны біялагічны заказнік Селяхі.

Гісторыя

У XIX стагоддзі вёска ў Брэсцкім павеце Гродзенскай губерні. Пад 1809 годам пазначана ў ліку сёл Прыбараўскага цыркоўнага прыхода. Уваходзіла ў склад маёнтка Прыбарава, якім у 1870 годзе валодаў граф Замойскі. У ліпені 1862 года адбылося сялянскае хваляванне, сяляне адмовіліся адбываць згонную павіннасць і плаціць чынш грашыма або хлебам. У 1876 годзе праваслаўная могілкавая капліца, царкоўна-прыходская школа. У 1890 годзе сяляне Селяхоўскага сельскагаспадарчага таварыства мелі 149 дзесяцін зямлі. У 1897 годзе ў вёсцы хлебазапасны магазін, капліца.

У 1905 годзе вёска ў Прыбараўскай воласці Брэсцкага павета Гродзенскай губерні. Паводле Рыжскага мірнага дагавора 1921 года ў складзе Польскай Рэспублікі, у Прыбараўскай гміне Брэсцкага павета Палескага ваяводства.

З 1939 года ў складзе БССР. У Вялікую Айчынную вайну нямецка-фашысцкія акупанты спалілі 12 двароў, загубілі 10 жыхароў; 16 вяскоўцаў загінулі на фронце, 4 — у партызанах.

У чэрвені 1949 года арганізаваны калгас імя А. С. Пушкіна, у які ўключана 30 гаспадарак з 36; у час узбуйнення ўвайшоў у склад калгаса імя Гагарына, затым у калгас імя Ф. Э. Дзяржынскага.

31 снежня 2011 года ў ваколіцах вёсак Тамашоўка і Селяхі Брэсцкага раёна зафіксаваны першы выпадак з’яўлення ў Беларусі шакалаў.

Насельніцтва

• 48 двароў, 356 жыхароў (1876)
• 30 двароў, 200 жыхароў (1897)
• 453 жыхары (1905)
• 30 двароў, 157 жыхароў (1921)
• 90 двароў, 290 жыхароў (1940)
• 230 жыхароў (1959)
• 226 жыхароў (1970)
• 47 гаспадарак, 90 жыхароў (1997)
• 37 гаспадарак, 69 жыхароў (2005)