Стафан Ян Слізень

Стафан Ян Слізень (? — да 5 ліпеня 1707) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.

Стафан Ян Слізень
польск.: Stefan Jan Ślizień
Слізень[d]
Вялікі рэферэндар літоўскі 15 чэрвеня 1705 — 1707
Папярэднік	Ян Уладзіслаў Бжастоўскі
Пераемнік	Ян Фрыдэрык Сапега
Нараджэнне	XVII стагоддзе
Смерць	не пазней за 5 ліпеня 1707
Род	Слізні
Бацька	Аляксандр Казімір Слізень
Дзеці	Міхал Слізень

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Слізень.

Біяграфія

Паходзіў са шляхецкага роду Слізняў, сын Аляксандра Казіміра, стольніка ашмянскага. Падстароста ашмянскі з 1681 года, пісар земскі ашмянскі з 1683 года, Рэферэндар вялікі літоўскі з 15 чэрвеня 1705 года па 1707, староста крэўскі, пасол на сойм 1696, маршалак Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага ў 1705.

Пад сцягамі караля Яна Сабескага браў удзел у бітвах пад Няміравам, Комарна, Калішам, Хацінам; з Сяняўскім — у Валахіі. Пазней усё падзеі апісаў у рыфмаваным дыярыушы. У 1705 годзе браў удзел у Сандамірскай канфедэрацыі ад Віленскага ваяводства.

Творы

• Haracz krwią turecką Turkom wypłacony. — Wilno. — 1674.

фрагменты:

• Wójcicki K. W. Stare gawędy i obrazy. Т. 1. — Warszawa. — 1840. — s. 196—200.
• Górski K. M. Król Jan III w poezji polskiej XVII w. // Pisma literackie. — Kraków. — 1913.

Літаратура

• Віцько Д. В. Silva rerum Стафана Яна Слізня XVII—XVIII стст. з успамінамі Аляксандра Слізня за 1561—1649 гг. (са збораў Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі) // Здабыткі. Дакументальныя помнікі на Беларусі. Вып. 11. — Мн., 2009. — С. 62-88.
• Вяроўкін-Шэлюта У. Слізні // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 584. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
• Слізні // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Bibliografia Literatury Polskiej — Nowy Korbut. Т. 3. Piśmiennictwo Staropolskie. — Warszawa. — 1965. — s. 324.
• Poczobut-Odlanicki J. W. Pamiętnik. — Warszawa. — 1987.