Сярэднебеларускія гаворкі

Сярэднебеларускія гаворкі — пераходныя гаворкі беларускай мовы, у якіх сумяшчаюцца рысы паўночна-ўсходняга і паўднёва-заходняга дыялектаў. Сярэднебеларускія гаворкі (перш за ўсё ваколіц Мінска) ляжаць у аснове сучаснай літаратурнай беларускай мовы^[2].

Дыялекты беларускай мовы^[1]:      Паўночна-ўсходні      Паўднёва-заходні      Сярэднебеларускія гаворкi

---

     Палескія (заходнепалескія) гаворкі

---

Лініі:
     Мяжа беларускіх гаворак (1903, Карскі)      Усходняя мяжа заходняй групы рускіх гаворак (1967, Захарава, Арлова)      Мяжа беларускіх і ўкраінскіх гаворак (1980, Беўзенка)

Геаграфія

Паўночная мяжа арэала гэтых гаврок праходзіць прыкладна па лініі Мядзел — Барысаў — Быхаў — Добруш, паўднёвая — па лініі Ліда — Бабруйск — Рэчыца — Лоеў.

Зноскі

1. Беларуская мова: энцыклапедыя // Пад рэд. А. Я. Міхневіча. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1994. — C. 55.
2. Кондрашов Н. А. Белорусский язык // Славянские языки. М., 1986. С. 96—106. (руск.)