Тамаш Гусаржэўскі

Тамаш Гусаржэўскі (13 снежня 1732, Варшава — 13 снежня 1807, Вільня) — тэолаг, гісторык, педагог, прадстаўнік асветніцкага кірунку ў гістарычнай навуцы Польшчы, Літвы і Беларусі. Прафесар тэалогіі (1760)^[1].

Тамаш Гусаржэўскі
Дата нараджэння	13 снежня 1732(1732-12-13)
Месца нараджэння	Варшава, Варшаўская зямля[d], Мазавецкае ваяводства, Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Дата смерці	13 снежня 1807(1807-12-13) (75 гадоў)
Месца смерці	Вільня, Віленскі павет, Літоўска-Віленская губерня, Расійская імперыя
Месца пахавання	могілкі Роса
Род дзейнасці	гісторык, выкладчык універсітэта, багаслоў
Месца працы	Віленская каталіцкая духоўная семінарыя Віленскі ўніверсітэт

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Гусаржэўскі.

Біяграфія

Нарадзіўся 13 снежня 1732 года ў Варшаве^[1]. Брат дыпламата Аляксея Гусаржэўскага^[2].

Вучыўся ў Варшаве, дзе стаў ксяндзом-місіянерам. У 1756—1769 гадах выкладаў у духоўных семінарыях Варшавы і Вены. 3 1770 года візітатар каталіцкіх касцёлаў у Расіі. Больш за 20 гадоў займаў пасаду рэгента Віленскай епархіяльнай семінарыі, у 1782—1805 гадах прафесар кафедры ўсеагульнай гісторыі Віленскага ўніверсітэта^[1].

3 1804 года ганаровы член Віленскага таварыства навук і мастацтва^[1].

Памёр 13 снежня 1807 года ў Вільні^[1]. Пахаваны на віленскіх могілках Роса^[2].

Навуковая дзейнасць

Аўтар працы «Прамова пры пачатку публічных лекцый па ўсеагульнай гісторыі ў Галоўнай школе Вялікага Княства Літоўскага» (Вільня, 1784). Гусаржэўскі паўплываў на фарміраванне светапогляду І. Лялевеля і распрацоўку ім гістарычна-сацыялагічнай канцэпцыі, яго педагагічная дзейнасць спрыяла пашырэнню ў Польшчы, Літве і Беларусі асветніцкіх ідэй^[1].