Тэадор Ліпмаа

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ліпмаа.

Тэадор Ліпмаа (эст.: Teodor Lippmaa; 17 лістапада 1892, Рыга — 27 студзеня 1943, Тарту) — эстонскі батанік. Старшыня Эстонскага таварыства натуралістаў (1939—1941).

Тэадор Ліпмаа
эст.: Teodor Lippmaa
Дата нараджэння	17 лістапада 1892(1892-11-17)[1]
Месца нараджэння	Рыга, Ліфляндская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	27 студзеня 1943(1943-01-27)[1] (50 гадоў)
Месца смерці	Тарту, Эстонія
Месца пахавання	Могілкі Рахумяэ[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  Эстонія
Дзеці	Эндэль Ліпмаа
Род дзейнасці	батанік, географ
Месца працы	Тартускі ўніверсітэт
Альма-матар	Тартускі ўніверсітэт
Член у	Эстонская акадэмія навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сістэматык жывой прыроды
Аўтар найменняў шэрага батанічных таксонаў. У батанічнай (бінарнай) наменклатуры гэтыя назвы дапаўняюцца скарачэннем «Lippmaa». Спіс такіх таксонаў на сайце IPNI

Біяграфія

Нарадзіўся 5 (17) лістапада 1892 года ў Рызе. У 1908 годзе скончыў гарадскую чатырохгадовае вучылішча. Некаторы час быў настаўнікам натуральнай гісторыі ў прыватнай школе ў Рызе. У 1914 годзе здаў іспыты і атрымаў атэстат аб сярэдняй адукацыі. З 1915 года, падчас Першай сусветнай вайны, працаваў хімікам на вайсковым заводзе. У 1917 годзе паступіў на фізіка-матэматычны факультэт Петраградскага ўніверсітэта, але правучыўся там толькі год. Затым жыў на Алтаі, дзе працаваў школьным настаўнікам, а таксама займаўся батанікай.

У 1922 годзе ён пераехаў у Эстонію. Вучыўся на батаніка ў Тартускім універсітэце, скончыў яго ў 1924 годзе, у 1925 годзе атрымаў ступень магістра і быў прызначаны на пасаду старэйшага асістэнта выкладчыка. У 1926 годзе абараніў доктарскую дысертацыю, у 1927 годзе стаў дацэнтам Тартускага ўніверсітэта. У 1929 быў камандзіраваны за мяжу (у Францыю і Алжыр). У 1930 годзе вярнуўся ў Тарту і стаў прафесарам батанікі і дырэктарам Батанічнага інстытута і садоў. Займаўся вывучэннем эстонскай расліннасці, напісаў шэраг навуковых прац, удзельнічаў у міжнародных батанічных канферэнцыях. У 1935—1938 гадах быў старшынёй Эстонскай рады па ахове прыроды, а ў 1939—1941 гадах — Эстонскага таварыства прыродазнаўцаў. У 1939 годзе быў абраны акадэмікам Эстонскай акадэміі навук.

Загінуў 27 студзеня 1943 года ў акупаваным немцамі Тарту ў выніку бамбардзіроўкі савецкай авіяцыяй. Пахаваны на могілках Рахумяэ ў Таліне.