Уладзімір Пятровіч Алейнік

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Алейнік.

Уладзімір Пятровіч Алейнік (12 верасня 1959^[1], Смалявічы) — беларускі савецкі скакун у ваду з 10-мятровага трампліну^[1]. Заслужаны майстар спорту СССР (1978). З 1974 інструктар Спартыўнага камітэта БССР. У 1976 годзе паступіў у Беларускі інстытут фізічнай культуры. Срэбны і бронзавы прызёр Алімпійскіх гульняў, двойчы чэмпіён Еўропы і двойчы чэмпіён СССР (1976, 1980). Пераможца і прызёр міжнародных і ўсесаюзных спаборніцтваў^[1].

Уладзімір Пятровіч Алейнік
Пол	мужчынскі пол
Спецыялізацыя	скачкі ў ваду
Клуб	Дынама Мінск
Нарадзіўся	12 верасня 1959(1959-09-12) (66 гадоў) ці 12 верасня 1952(1952-09-12) (73 гады) Смалявічы, БССР
Грамадзянства	Беларусь
Гады кар’еры	1976—1986
Рост	184 см
Узнагароды і медалі Алімпійскія гульні Бронза Манрэаль 1976 10 м Серабро Масква 1980 10 м Чэмпіянаты свету Бронза Берлін 1978 10 м Серабро Гуаякіль 1982 10 м Чэмпіянаты Еўропы Золата Ёнчэпінг 1977 10 м Серабро Спліт 1981 10 м Універсіяды Золата Мехіка 1979 вышка 10 м Бронза Мехіка 1981 вышка 10 м

Біяграфія

Першы медаль (бронзу) атрымаў у 16-гадовым узросце на Летніх Алімпійскіх гульнях у Манрэалі, у наступным годзе атрымаў сваё адзінае золата на міжнародных спаборніцтвах — стаў чэмпіёнам Еўропы ў Ёнчэпінгу. Далейшыя выступы таксама былі даволі ўдалыя, хоць і не прыносілі больш першых месцаў^[2].

У 1986 скончыў выступы з скачкамі ў ваду і заняўся лыжнай акрабатыкай. У 1987-м выйграў першы чэмпіянат і Кубак СССР па гэтаму віду. Выступаў на этапах Кубка свету ў Лэйк-Плэсідзе і Монт-Габрыэле, але з-за траўмы скончыў актыўную спартыўную кар'еру. У 89-м годзе Алейніка запрасілі трэнерам аўстрыйскай нацыянальнай каманды па фрыстайле. На гэтай пасадзе ён працаваў да 2002 года. Пасля стаў спартыўным чыноўнікам^[2].

Зноскі

1. т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.
2. Пируэты судьбы Владимира Алейника Архівавана 22 лютага 2013. (руск.)