Уладзімір Юльевіч Візэ

Уладзімір Юльевіч Ві́зэ (5 сакавіка 1886, г. Пушкін, Расія — 19 лютага 1954, Ленінград) — савецкі акіянолаг, даследчык Арктыкі, член-карэспандэнт АН СССР (1933).

Уладзімір Юльевіч Візэ
Дата нараджэння	21 лютага (5 сакавіка) 1886[1] ці 5 сакавіка 1886(1886-03-05)[1]
Месца нараджэння	Царскае Сяло, Царскасельскі павет, Санкт-Пецярбургская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	19 лютага 1954(1954-02-19)[2][1] (67 гадоў)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР[3]
Месца пахавання	Літаратарскія масткі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  РСФСР[d]  СССР
Род дзейнасці	падарожнік-даследчык, метэаролаг, палярны даследчык
Навуковая сфера	polar research[d][4]
Месца працы	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт
Альма-матар	Царскасельская гімназія[d] Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт (1910) Гётынгенскі ўніверсітэт
Член у	Акадэмія навук СССР
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Візэ.

Біяграфія

У 1904 годзе скончыў прэстыжную Царскасельскую гімназію, у 1904—1910 гадах вучыўся ў Пецярбургскім універсітэце, у 1905—1907 гадах — у Гётынгенскім універсітэце.

З 1928 года супрацоўнік Арктычнага інстытута, з 1945 года прафесар у Ленінградскім універсітэце.

У 1912—1914 гадах удзельнік экспедыцыі Г. Я. Сядова, у 1921—1922 гадах — экспедыцыі на «Таймыры», у 1924, 1928 і 1931 гадах — на «Малыгіне». Навуковы кіраўнік экспедыцый на «Георгіі Сядове»(1930), «Сібіракове»(1932) і «Літке»(1934).

Тэарэтычна, на аснове выпіскі з бартавога часопіса шхуны «Святая Ганна», выратаванай В. І. Альбанавым, прадказаў існаванне вострава Візэ і пасля ўдзельнічаў у экспедыцыі, якая адкрыла гэты востраў^[5].

Аўтар прац па акіянаграфіі, метэаралогіі. Распрацаваў метады лядовых прагнозаў.

Лаўрэат Сталінскай прэміі ў 1946 годзе. Узнагароджаны 2 ордэнамі Леніна, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга і медалямі.

У 1930-х гадах Візэ жыў у доме 11 на 20-й лініі Васільеўскага вострава.

Памёр 19 лютага 1954 года ў Ленінградзе^[6].

Памяць

Імем Візэ названы востраў у Карскім моры, ледавік, мыс і бухта на востраве Новая Зямля, а таксама навукова-даследчае судна «Прафесар Візэ»(1967).

Навуковыя працы

• Международный полярный год, 2 изд., Л., 1932.
• История исследования Советской Арктики. Карское и Баренцево море. Архангельск — Севкрайгиз, 1935.
• Моря Советской Арктики, 3 изд., М. — Л., 1948.
• Основы долгосрочных ледовых прогнозов для арктических морей, М., 1944.
• На «Сибирякове» и «Литке» через ледовитые моря. Два исторических плавания 1932 и 1934 гг., М. — Л., 1946.

Зноскі

1. Визе Владимир Юльевич // Литераторы Санкт-Петербурга. XX век / под ред. О. В. Богданова

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124670547'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q108611244'></a>
2. Визе Владимир Юльевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
3. Визе Владимир Юльевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863'></a>
5. Новая Российская энциклопедия: в 12 т. / Редкол.: А. Д. Некипелов, В. И. Данилов-Данильян, В. М. Карев и др. — М.: Издательство «Энциклопедия» Т. 2 А — Баяр, 2005. — 960 с.: ил.
6. Могила В. Ю. Визе на Волковском кладбище Архівавана 4 сакавіка 2016.