Уолтэр Хоўарс

Уолтэр Хоўарс (19 сакавіка 1883, Чорлу — 19 сакавіка 1950, Бірмінгем) — англійскі хімік-арганік і біяхімік, член Лонданскага каралеўскага таварыства (1928).

Уолтэр Нормен Хоўарс
англ.: Sir Walter Norman Haworth
Дата нараджэння	19 сакавіка 1883(1883-03-19)[1][2][…]
Месца нараджэння	Чорлі[d], Чорлі[d], Ланкашыр[d], Ланкашыр, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Дата смерці	19 сакавіка 1950(1950-03-19)[1][2][…] (67 гадоў)
Месца смерці	Барнт-Грын[d], Bromsgrove[d], графства Вустэршыр, Англія, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Род дзейнасці	хімік
Навуковая сфера	хімія
Месца працы	Лонданскі ўніверсітэт Імперскі каледж Лондана[d] Бірмінгемскі ўніверсітэт[3] Дарэмскі ўніверсітэт Сент-Эндрускі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар навук
Альма-матар	Манчэстэрскі ўніверсітэт (1909)[4] Гётынгенскі ўніверсітэт (1910)[4] Манчэстэрскі ўніверсітэт[4]
Навуковы кіраўнік	Уільям Генры Перкін[d] і Ота Валах
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна Манчэстэрскае літаратурна-філасофскае таварыства[d]
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (5 кастрычніка 1928) Каралеўскі медаль[d] (1942) медаль Дэві[d] (1934) 1851 Research Fellowship[d] (1910) Longstaff Prize[d] (1933) honoris causa ганаровы доктар Універсітэта Осла[d] ганаровы доктар Манчэстэрскага ўніверсітэта[d] honorary doctor of Queen's University Belfast[d] (1947) Бэйкераўская лекцыя[d] (1944) межаль Бейкера Каралеўскага таварыства[d]
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Гётынгенскі ўніверсітэт (доктар філасофіі, 1910), у 1911 годзе доктар навук Манчэстэрскага ўніверсітэта. З 1912 г. прафесар універсітэта Сент-Андрус, з 1920 года — Армстранг-каледжа ў Ньюкасле, у 1925—1948 гадах — Бірмінгемскага ўніверсітэта.

Асноўныя працы

Асноўныя працы па хіміі вугляводаў. Вызначыў будову і вывучыў уласцівасці многіх цукроў (мальтозы, лактозы, крухмалу, цэлюлозы і інш.) Удасканаліў наменклатуру цукроў. Адным з першых (1933) ажыццявіў сінтэз аскарбінавай кіслаты (вітамін С). Аўтар тэрміна канфармацыя. У гады Другой сусветнай вайны ўдзельнічаў у распрацоўках, звязаных з прымяненнем атамнай энергіі.

Нобелеўская прэмія

Падчас працы ў Бірмінгемскім універсітэце атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі (1937, сумесна з П. Карэрам).

Зноскі

1. Sir Norman Haworth // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741'></a>
2. Walter Norman Haworth // Brockhaus Enzyklopädie

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
3. Norman Haworth Facts — Nobel Foundation. Праверана 5 лютага 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1781959'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q23684016'></a>
4. Norman Haworth Biographical — Nobel Foundation. Праверана 5 лютага 2021.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1781959'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q23684016'></a>