Уладзімір Тэадоравіч Співакоў

Старонка Шаблон:Колер/Інструменталіст.css не мае зместу.

Уладзімір Співакоў
Асноўная інфармацыя
Поўнае імя	Уладзімір Тэадоравіч Співакоў
Дата нараджэння	12 верасня 1944(1944-09-12) (80 гадоў)
Месца нараджэння	Чэрнікаўск (цяпер частка горада Уфы), Башкірская АССР, РСФСР, СССР
Краіна	СССР Расія
Жонка	Sati Spivakova[d]
Альма-матар	Цэнтральная музычная школа[d] Сярэдняя Спецыяльная музычная школа Санкт-Пецярбургскай кансерваторыі імя М. А. Рымскага-Корсакава[d] Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага
Музычная дзейнасць
Прафесіі	скрыпач, дырыжор, педагог
Інструменты	скрыпка
Жанры	класічная музыка
Калектывы	Віртуозы Масквы (з 1979), Расійскі нацыянальны аркестр (1999—2003), Нацыянальны філарманічны аркестр Расіі (з 2003)
Прэміі
Узнагароды	Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені Афіцэр ордэна Ганаровага легіёна Афіцэр ордэна мастацтваў і літаратуры Ордэн Святога Месропа Маштоца
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Афіцыйны сайт

Уладзімір Тэадоравіч Співакоў (руск.: Владимир Теодорович Спиваков; нар. 12 верасня 1944, Чэрнікаўск, Башкірская АССР) — савецкі і расійскі дырыжор і скрыпач, мастацкі кіраўнік і галоўны дырыжор Нацыянальнага філарманічнага аркестра Расіі і Дзяржаўнага камернага аркестра «Віртуозы Масквы», прэзідэнт Маскоўскага міжнароднага Дома музыкі. Народны артыст СССР (1990). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1989).

У верасні 2020 года падпісаў ліст у падтрымку акцый пратэсту ў Беларусі ў сувязі з фальсіфікацыяй прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі 2020 года^[1].

Узнагароды

Званні

• Заслужаны артыст РСФСР (27 кастрычніка 1978) — за заслугі ў галіне савецкага музычнага мастацтва^[2]
• Народны артыст РСФСР (28 сакавіка 1986) — за заслугі ў галіне савецкага музычнага мастацтва^[3][4]
• Народны артыст Армянскай ССР (1989)^[5]
• Народны артыст СССР (28 лютага 1990) — за вялікія заслугі ў развіцці савецкага музычнага мастацтва^[6]
• Народны артыст Украіны (28 кастрычніка 1999) — за значны асабісты ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, шматгадовую плённую творчую дзейнасць^[7]
• Народны артыст Рэспублікі Паўночная Асеція — Аланія (2005)
• Народны артыст Дагестана (2013)
• Народны артыст Рэспублікі Башкартастан (2014)
• «Артыст свету ЮНЕСКА» — за «выдатны ўнёсак музыканта ў сусветнае мастацтва, яго дзейнасць у імя міру і развіццё дыялогу паміж культурамі» (2006)
• Пасол добрай волі ЮНЕСКА (1998)
• «Лепшы музыкант Радыё-1» (1999)
• Ганаровы доктар МДУ імя М. В. Ламаносава (2002)
• Ганаровы член РАМ
• Ганаровы грамадзянін Тальяці (2004)
• Ганаровы грамадзянін Кальмара (Францыя, 1999).

Прэміі

• 1-я прэмія конкурсу фестывалю «Белыя ночы» ў Ленінградзе (1957)
• 3-я прэмія Міжнароднага конкурсу скрыпачоў імя М. Лонг і Ж. Цібо (Парыж, 1965)
• 2-я прэмія Міжнароднага конкурсу скрыпачоў імя Н. Паганіні (Генуя, 1967)
• 1-я прэмія Манрэальскага міжнароднага конкурсу выканаўцаў (1969)
• 2-я прэмія Міжнароднага конкурсу імя П. Чайкоўскага (Масква, 1970)
• Дзяржаўная прэмія СССР (1989) — за канцэртныя праграмы 1986—1988 гадоў
• Прэмія Ленінскага камсамола (1982) — за высокае выканальніцкае майстэрства
• Прэмія Урада Расійскай Федэрацыі ў галіне культуры (17 снежня 2010) — за стварэнне Міжнароднага Дабрачыннага Фонду Уладзіміра Співакова^[8]
• Дзяржаўная прэмія Расійскай Федэрацыі за выдатныя дасягненні ў галіне гуманітарнай дзейнасці 2011 года (5 чэрвеня 2012)^[9]
• Прэмія горада Масквы ў галіне літаратуры і мастацтвы (намінацыя «Асветніцкая дзейнасць») (23 ліпеня 2013) — за стварэнне і правядзенне Міжнароднага Фестывалю «Масква сустракае сяброў»^[10]
• Прэмія Усееўрапейскай Мюнхенскай акадэміі «За выдатныя дасягненні ў галіне музычнага мастацтва» (1981)
• Прыз «Залаты Астап» (1993)
• Прэмія «Твары года» ў намінацыі «Кумір» (2002)
• Нацыянальная прэмія грамадскага прызнання «Расіянін года» — «за выдатныя дасягненні ў фарміраванні вобраза адзінай расійскай нацыі з агульнымі гісторыка-культурнымі каранямі і багатымі духоўнымі традыцыямі» (2005)^[11]
• Прэмія «Авацыя» у намінацыі «Класічная музыка» (2008)
• Прэмія ў галіне культуры і мастацтва «Зоркі Садружнасці» (Савет па гуманітарным супрацоўніцтве і Міждзяржаўны фонд гуманітарнага супрацоўніцтва дзяржаў-удзельнікаў СНД, 2011)^[12]
• Прэмія імя Г. Таўстаногава «За выдатны ўнёсак у развіццё тэатральнага мастацтва» (2012)
• Прэмія Шок дэ ля мюзік «Дыяпазон д’ор» — узнагарода французскай прэсы за лепшы грамзапіс

Ордэны і медалі

• Ордэн «За заслугі перад Айчынай» I ступені (9 жніўня 2019) — за вялікі ўнёсак у развіццё айчыннай культуры і мастацтва, шматгадовую плённую дзейнасць^[13]
• Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені (2 верасня 2009) — за выдатны ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва і актыўную грамадскую дзейнасць^[14]
• Ордэн «За заслугі перад Айчынай» III ступені (9 жніўня 1999) — за вялікі ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва^[15]
• Ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені (10 верасня 2014) — за вялікія заслугі ў развіцці айчыннай культуры, тэлебачанні і шматгадовую плённую дзейнасць^[16]
• Ордэн Дружбы (17 снежня 1994) — за заслугі перад народам, звязаныя з развіццём расійскай дзяржаўнасці, дасягненнямі ў працы, навуцы, культуры, мастацтве, умацаванні сяброўства і супрацоўніцтва паміж народамі^[17]
• Ордэн «Знак Пашаны» (14 лістапада 1980) — за вялікую працу па падрыхтоўцы і правядзенню Гульняў XXII Алімпіяды^[18]
• Ордэн князя Яраслава Мудрага V ступені (12 верасня 2004 года, Украіна) — за выдатны асабісты ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, шматгадовую плённую творчую дзейнасць і з нагоды 60-годдзя з дня нараджэння^[19]
• Ордэн «За заслугі» III ступені (19 красавіка 1997 года, Украіна) — за важкі асабісты ўнёсак у папулярызацыю сусветнай музычнай спадчыны ва Украіне, актыўную дабрачынную дзейнасць^[20]
• Ордэн Францыска Скарыны (24 лютага 2014 года, Беларусь) — за значны асабісты ўнёсак у развіццё і папулярызацыю класічнага мастацтва, вялікія заслугі ва ўмацаванні культурных сувязяў паміж Расійскай Федэрацыяй і Рэспублікай Беларусь^[21][22]. Адмовіўся ад ордэна ў час жорсткага здушэння пратэстаў супраць фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, заявіўшы Лукашэнку, што «у вас пануе тыранія і гвалт, мне сорамна яго насіць»^[23].
• Ордэн «Данакер» (3 ліпеня 2001 года, Кыргызстан) — за вялікі ўнёсак у развіццё кыргызска-расійскага культурнага супрацоўніцтва^[24]
• Ордэн Святога Месропа Маштоца (1999, Арменія)
• Афіцэр ордэны Ганаровага легіёна (2011, Францыя)
• Кавалер ордэны Ганаровага легіёна (2000, Францыя)^[25][26]
• Афіцэр ордэны Мастацтваў і літаратуры (1999, Францыя)
• Ордэн «За заслугі перад Рэспублікай Башкартастан» (29 мая 2013) — за вялікі ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, актыўную грамадскую і дабрачынную дзейнасць^[27]
• Медаль «Аліўкавая галіна» (2001, Арменія)
• Ордэн «Мецэнаты стагоддзя» (2005)
• Міжнародны грамадскі ордэн «Залаты сокал» (2005)
• Залаты медаль Моцарта ЮНЕСКА (2009).

Заахвочванні і іншыя ўзнагароды

• Падзяка Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (12 верасня 2004) — за заслугі ў развіцці музычнага мастацтва і шматгадовую творчую дзейнасць^[28]
• Грамата Садружнасці Незалежных Дзяржаў (3 верасня 2011) — за актыўную працу па ўмацаванні і развіццю Садружнасці Незалежных Дзяржаў^[29]
• Ганаровая грамата Маскоўскай гарадской Думы (15 верасня 2004) — за заслугі перад гарадской супольнасцю^[30]
• Ганаровая грамата Урада Масквы (28 жніўня 2009) — за вялікі ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, актыўную грамадскую і дабрачынную дзейнасць і ў сувязі з 65-годдзем з дня нараджэння ^[31]
• Ордэн Данііла Маскоўскага I ступені (2014) — за асаблівы ўнёсак у развіццё музычна-выканальніцкага мастацтва, за супрацоўніцтва з Рускай Праваслаўнай Царквой у вобласці эстэтычнага выхавання моладзі і ў сувязі з 70-годдзем з дня нараджэння^[32]

Зноскі

1. «Мы глубоко возмущены, что диалогу с обществом власть предпочитает насилие»
2. Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 27 октября 1978 года «О присвоении почетного звания заслуженного артиста РСФСР Спивакову В. Т.»
3. Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 28 марта 1986 года «О присвоении почётного звания „Народный артист РСФСР“ Спивакову В. Т.»
4. Співакоў Уладзімір Тэадоравіч
5. Біяграфія (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 17 кастрычніка 2017. Праверана 12 жніўня 2020.
6. Указ Президиума Верховного Совета СССР от 28 февраля 1990 года № 1242 «О присвоении почётного звания „Народный артист СССР“ тов. Спивакову В. Т.»
7. Нагороджений Указом Президента України від 28 жовтня 1999 года № 1408
8. Распоряжение Правительства Российской Федерации от 17 декабря 2010 г. N 2289-р «О присуждении премий Правительства Российской Федерации 2010 года в области культуры»
9. Указ Президента Российской Федерации от 5 июня 2012 года № 766 «О присуждении Государственной премии Российской Федерации за выдающиеся достижения в области гуманитарной деятельности 2011 года»
10. Указ мера Москвы № 64-УМ от 23 июля 2013 года «О присуждении премий города Москвы 2013 года в области литературы и искусства»
11. «Россиянин года» на сайте Российской Академии бизнеса и предпринимательства
12. Новость: Асанали Ашимов стал Лауреатом премии СНГ «Звёзды Содружества» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 18 ліпеня 2014. Праверана 22 ліпеня 2014.
13. Указ Президента Российской Федерации от 9 августа 2019 года № 373 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
14. Указ Президента Российской Федерации от 2 сентября 2009 года № 999 «О награждении орденом „За заслуги перед Отечеством“ II степени Спивакова В. Т.» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 верасня 2014. Праверана 13 верасня 2014.
15. Указ Президента Российской Федерации от 9 августа 1999 года № 1019 «О награждении орденом „За заслуги перед Отечеством“ III степени Спивакова В. Т.» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 20 сакавіка 2015. Праверана 13 верасня 2014.
16. Указ Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ад 10 верасня 2014 года № 622 «Пра ўзнагароджанне дзяржаўнымі ўзнагародамі Расійскай Федэрацыі.»
17. Указ Президента Российской Федерации от 17 декабря 1994 года № 2197 «О награждении государственными наградами Российской Федерации.» Архівавана 18 красавіка 2015 года.
18. Указ Президиума Верховного Совета СССР от 14 ноября 1980 года № 3301-X «О награждении орденами и медалями СССР работников, наиболее отличившихся при подготовке и проведении Игр XXII Олимпиады»
19. Указ Президент України від 12 вересня 2004 року № 1066/2004 «Про нагородження В. Співакова орденом князя Ярослава Мудрого»
20. Указ Президент України від 19 квітня 1997 года № 346/97 «Про нагородження відзнакою Президента України — орденом „За заслуги“»
21. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 24 лютага 2014 года № 95 «Аб узнагароджанні У. Т. Співакова ордэнам Францыска Скарыны»
22. Уладзімір Співакоў атрымаў ордэн Скарыны Архівавана 1 красавіка 2019.
23. Співакоў адмовіўся ад ордэна, якім яго ўзнагародзіў Лукашэнка (руск.)(недаступная спасылка). TUT.BY (12 жніўня 2020). Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2020. Праверана 12 жніўня 2020.
24. Указ Президента Кыргызской Республики «О награждении государственными наградами Кыргызской Республики Вороновой И. Н., Гергиева В. А., Спивакова В. Т.» (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2008. Праверана 25 ліпеня 2007.
25. Співакоў узнагароджаны вышэйшай узнагародай Францыі — ордэнам Ганаровага легіёна
26. Уладзімір Співакоў атрымаў ордэн Ганаровага легіёна(недаступная спасылка)
27. Указ Президента Республики Башкортостан от 29 мая 2013 года №УП-153 «О награждении орденом „За заслуги перед Республикой Башкортостан“ Спивакова В. Т.» Архівавана 6 студзеня 2014.
28. Распоряжение Президента Российской Федерации от 12 сентября 2004 года № 418-рп «О поощрении Спивакова В. Т.»
29. Протокольное решение Совета глав государств СНГ «О награждении Грамотой Содружества Независимых Государств» (Принято в г. Душанбе 3 сентября 2011)
30. Постановление Московской городской Думы № 226 от 15 сентября 2004 года «О награждении Почетной грамотой Московской городской Думы Спивакова Владимира Теодоровича»
31. Распоряжение Правительства Москвы № 1957-РП от 28 августа 2009 года «О награждении Почётной грамотой Правительства Москвы»
32. От имени Святейшего Патриарха Кирилла митрополит Волоколамский Иларион наградил народного артиста СССР В. Т. Спивакова орденом преподобного князя Даниила Московского