Фердынанд Георг Фрабеніус

Фердынанд Георг Фрабеніус (ням.: Ferdinand Georg Frobenius; 26 кастрычніка 1849, Берлін — 3 жніўня 1917, Шарлотэнбург) — нямецкі матэматык, вядомы сваім укладам у тэорыю эліптычных функцый, дыферэнцыяльных ураўненняў і тэорыі груп. Ён таксама быў першым, хто ўвёў паняцце рацыянальнай апраксімацыі функцый (цяпер вядомае як апраксімацыя Падэ), і даў першы поўны доказ тэарэмы Гамільтана — Кэлі. Таксама ён унёс свой уклад у вызначэнне дыферэнцыяльна-геаметрычных аб’ектаў у сучаснай матэматычнай фізіцы, вядомых цяпер як мнагастайнасці Фрабеніуса.

Фердынанд Георг Фрабеніус
ням.: Ferdinand Georg Frobenius
Дата нараджэння	26 кастрычніка 1849(1849-10-26)[1][2][…]
Месца нараджэння	Шарлотэнбург[d], Landkreis Teltow[d], Патсдам[d], правінцыя Брандэнбург, Каралеўства Прусія
Дата смерці	3 жніўня 1917(1917-08-03)[1][2][…] (67 гадоў)
Месца смерці	Берлін, Каралеўства Прусія, Германская імперыя
Грамадзянства	Каралеўства Прусія
Род дзейнасці	матэматык, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	алгебра, тэорыя груп і тапалогія
Месца працы	HU Berlin Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха
Альма-матар	Гётынгенскі ўніверсітэт HU Berlin Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха
Навуковы кіраўнік	Эрнст Эдуард Кумер[3] і Карл Веерштрас[3]
Вядомыя вучні	Паўль Бернайс[d] і Антон Сушкевіч[d]
Член у	Пруская акадэмія навук[4] Леапальдзіна Гётынгенская акадэмія навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Фердынанд Георг Фрабеніус нарадзіўся 26 кастрычніка 1849 года ў Шарлотэнбургу, прыгарадзе Берліна, ад бацькоў Фердынанда Фрабеніуса і Крысціны Элізабет Фрыдрых. У 1860 годзе, калі яму было амаль адзінаццаць гадоў, ён паступіў у Ёахімстальскую гімназію. У 1867 годзе адзін семестр наведваў заняткі ў Гётынгенскім універсітэце, затым працягнуў навучанне ва ўніверсітэце Гумбальта ў Берліне, дзе ён наведваў лекцыі Леапольда Кронекера, Эрнста Эдуарда Кумера, Карла Веерштраса. У 1870 годзе абараніў там дысертацыю пад кіраўніцтвам К. Веерштраса і Э. Э. Кумера. Некаторы час выкладаў у берлінскай гімназіі. У 1874 годзе, без звычайнай для гэтага хабілітацыі, быў прыняты на пасаду прафесара ў Берлінскі ўніверсітэт. На працягу сямнаццаці гадоў, паміж 1875 і 1892 гадамі, Фрабеніус працаваў у Цюрыху. Менавіта тамака ён ажаніўся, стварыў сям’ю, і прарабіў важную працу ў самых розных галінах матэматыкі. У 1892 годзе вярнуўся ў Берлінскі ўніверсітэт, заняўшы месца памерлага Леапольда Кронекера.

Член Прускай акадэміі навук (з 1893). Разам з Кронекерам, Лазарусам Імануэлем Фуксам і Германам Амандусам Шварцам належаў да вузкага кола вядомых берлінскіх матэматыкаў свайго часу.

Зноскі

1. MacTutor History of Mathematics archive — 1994. Праверана 22 жніўня 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q547473'></a>
2. Ferdinand Georg Frobenius // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227'></a>
3. Матэматычная генеалогія — 1997.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q829984'></a>
4. MacTutor History of Mathematics archive — 1994. Праверана 3 жніўня 2018.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q547473'></a>