Хазарскі каганат

Хазарскі каганат, Хазарыя (650—969) — сярэднявечная дзяржава, створаная качавым народам — хазарамі. Вылучыўся з Заходне-Цюркскага каганата. Кантраляваў тэрыторыю Перадкаўказзя, Ніжняга і Сярэдняга Паволжа, сучаснага паўночна-заходняга Казахстана, Прыазоўя, ўсходнюю частку Крыма, а таксама стэпы і лесастэпы Усходняй Еўропы да Дняпра. Цэнтр дзяржавы першапачаткова знаходзіўся ў прыморскай частцы сучаснага Дагестана, пазней перамясціўся ў нізоўі Волгі. Частка кіруючай эліты прыняла іўдаізм. У палітычнай залежнасці ад хазараў знаходзілася частка ўсходнеславянскіх племянных саюзаў.

Гістарычная дзяржава
Хазарскі каганат
650 — 969
Сталіца	Семендэр, Іціль
Мова(ы)	Хазарская мова
Афіцыйная мова	Khazar[d]
Рэлігія	Тэнгрыянства пазней Іўдаізм у знаці
Пераемнасць
< Заходне-цюркскі каганат
Палавецкі стэп >
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Хазарскі каганат