Халцэдон

Халцэдон — напаўпразрысты мінерал, схаванакрышталічная тонкакудзелістая разнавіднасць кварца. Паўпразрысты або прасвечвае ў баках, колер самы розны, часцей ад белага да мядова-жоўтага. Утварае сфераліты, сфералітовыя скарынкі, псеўдасталактыты або суцэльныя масіўныя ўтварэнні. Цвёрдасць 6,5-7. Мае шмат разнавіднасцей, афарбаваных у розныя колеры: чырвоны (сердалік або карнеол), чырванавата-карычневы (сардэр), зялёны (хрызапраз), блакітнаваты (сапфірын), непразрысты цёмна-зялёны з ярка-чырвонымі плямамі ці палосамі (геліятроп) і іншыя. Выкарыстоўваецца ў ювелірных вырабах і як дэкаратыўны камень.

Халцэдон
Формула	SiO2
Фізічныя ўласцівасці
Колер	Сіняваты, жаўтаваты, шэры
Колер рысы	Белы
Празрыстасць	Каламутны, які прасвечвае
Цвёрдасць	6,5—7
Спайнасць	Адсутнічае
Злом	Няроўны, радзей шкарлупісты
Шчыльнасць	2,58—2,64 г/см³
Сінгонія	trigonal crystal system[d]
Аптычныя ўласцівасці
Паказчык пераламлення	1,530—1,539
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Радовішчы

Найбольш вядомыя радовішчы ў Бразіліі, Індыі, на Мадагаскары, ва Уругваі, Шатландыі (Грэй-Кілін, Паўднёвы Пертшыр), эфузіўныя масівы Закаўказзя, ва Украіне, у Расіі (Прымор'е). Найстарэйшы цэнтр здабычы і апрацоўкі халцэдонаў знаходзіцца ў Германіі, вялікія радовішчы размешчаны ва Усходняй Сібіры ў Расіі, у Крыму, Шры-Ланцы, Аўстраліі, ЗША, Італіі, Польшчы і Чэхіі.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Халцэдон