Халькапірыт

Халькапіры́т, медны калчадан — мінерал класа сульфідаў, CuFeS_2</sub>.

Халькапірыт
Формула	CuFeS2
Прымесь	Mn, As, Au, AgSe
Статус IMA	grandfathered mineral (G)[d][1]
Фізічныя ўласцівасці
Бляск	металічны
Цвёрдасць	3,5—4
Шчыльнасць	4,1—4,3 г/см³
Сінгонія	тэтраганальная
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У склад халькапрыту ўваходзяць да 34,6 % медзі, 30,5 % жалеза, 34,9 % серы. Сустракаюцца прымешкі марганцу, мыш'яку, золата, серабра, селену і інш.

Крышталізуецца ў тэтраганальнай сінгаллі, пры тэмпературы вышэй за 700 °C у кубічнай. Колер зеленавата- ці латунна-жоўты з металічным бляскам. Шчыльнасць 4,1—4,3 г/см³. Цвёрдасць па шкале Моаса 3—4. Паўправаднік^[2].

Халькапірыт — самы распаўсюджаны ў прыродзе мінерал медзі^[2]. Радовішчы халькапірыту распаўсюджаны ва ўсіх рэгіёнах свету і з'яўляюцца галоўным рудным мінералам медзі.

Зноскі

1. Nickel E. H., Nichols M. C. IMA/CNMNC List of Mineral Names (March 2007) — 2007.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q20645057'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16917772'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1356348'></a>
2. Воробьев Ю. К. Халькопирит Архівавана 22 снежня 2013. // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)