Церуха

Церуха́^[1] (трансліт.: Cierucha, руск.: Терюха) — вёска ў прыгараднай зоне, на рацэ Церусе́^[2], за 21 км на поўдзень ад Гомеля, 3 км ад чыгуначнай станцыі Церуха, на аўтадарозе Гомель — Чарнігаў. Цэнтр Цярухскага сельсавета.

Вёска Церуха Краіна Беларусь Вобласць Гомельская Раён Гомельскі Сельсавет Цярухскі Каардынаты 52°12′02″ пн. ш. 31°00′20″ у. д.HGЯO Першая згадка XVIII стагоддзе Насельніцтва 783 чалавекі (2004) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 232 Паштовы індэкс 247003 Аўтамабільны код 3 СААТА 3210876066 Церуха Церуха

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Церуха (значэнні).

Інфраструктура

Сярэдняя школа, Дом культуры, бібліятэка, медыцынская амбулаторыя, аддзяленне сувязі, кафэ, крама, комплексны прыёмны пункт. Каля вёскі кемпінг для аўтатурыстаў, мужчынскі манастыр і дом для састарэлых.

Вуліцы

• Валогіна
• Кааператыўная
• Чырвонаармейская
• Новая
• Перамогі
• Пушкіна
• Савецкая
• Стаханаўская

Насельніцтва

• 1773 — 20 двароў.
• 1798—178 жыхароў.
• 1816 — 47 двароў, 217 жыхароў.
• 1834 — 54 двары, 460 жыхароў.
• 1885—112 двароў, 669 жыхароў.
• 1897—147 двароў, 894 жыхары (паводле перапісу).
• 1909—182 двары, 1174 жыхары.
• 1926—239 двароў.
• 1959—834 жыхары (паводле перапісу).
• 2003—272 двары, 809 жыхароў^[2].
• 2004—270 двароў, 783 жыхары.

Памятныя мясціны

• Брацкая магіла савецкіх воінаў і ахвяр фашызму^[2].  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 313Д000225шыфр 313Д000225.
• Мемарыяльная дошка на доме ў якім жыў з 1951 па 1997 год пісьменнік Іван Шамякін.

Вядомыя асобы

• Васіль Ермакоў (1845—1922) — член-карэспандэнт Пецярбургскай Акадэміі навук, з 1899 года — заслужаны прафесар
• Валянціна Іванаўна Урублеўская (нар. 1936) — беларуская спецыялістка ў галіне тэхналогіі і абсталявання дрэваапрацоўчых вытворчасцей, матэрыялазнаўства ў машынабудаванні.

Зноскі

1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
2. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17). — С. 107.