Чайка шызая

Шызая чайка (Larus canus) — від птушак з сямейства чайкавых (Laridae).

Чайка шызая
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Сеўцападобныя Падатрад:  Чайкі Сямейства:  Чайкавыя Род:  Чайкі Від:  Чайка шызая
Міжнародная навуковая назва
Larus canus Linnaeus, 1758
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22694308
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   176832 NCBI   28681 EOL   1049585 FW   372763

Апісанне

Дарослая шызая чайка знешне вельмі падобная да маеўкі і дасягае велічыні да 43 см з размахам крылаў каля 120 см. Яе вага складае ад 300 да 550 г. апярэнне шызай чайкі мае белы колер, а верхні бок крылаў — шэры. Канцы крылаў — чорна-белыя, дзюба і лапкі пафарбаваныя ў жоўта-зялёны колер. Маладняк набывае гэтую афарбоўку толькі ва ўзросце трох гадоў. Самкі і самцы знешне не адрозніваюцца. Працягласць жыцця шызай чайкі можа дасягаць 25 гадоў. Яе крык гучыць як «кі-э» або «кі-а».

Распаўсюджанне

Шызая чайка жыве галоўным чынам на ўзбярэжжы мораў і толькі зрэдку сустракаецца ва ўнутрыкантынентальных вадаёмах. Сустракаецца ў Еўразіі і Паўночнай Амерыцы. Яе шчыльнасць даволі высокая ў Паўночнай і Цэнтральнай Еўропе. Некаторыя шызыя чайкі на зімоўку мігруюць у Міжземнамор'е ці Паўночную Афрыку.

Падвіды

• Larus canus brachyrhynchus
• Larus canus canus Linnaeus, 1758
• Larus canus kamtschatschensis

Літаратура

• Навумчык А. В. Ча́йка шы́зая // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 310. — 583 с., іл. — 10 000 экз.