Шальча

Ша́льча, Солча (літ.: Šalčia) — рака на тэрыторыі Літвы і Беларусі, левы прыток ракі Мяркіс (басейн Нёмана).

Шальча
літ. Šalčia
Характарыстыка
Даўжыня	74 км
Басейн	749 км²
Расход вады	5,72 м³/с (у вусці)
Вадацёк
Выток
• Месцазнаходжанне	на ўсход ад горада Шальчынінкай
• Каардынаты	54°18′56″ пн. ш. 25°23′34″ у. д.HGЯO
Вусце	Мяркіс
• Каардынаты	54°20′43″ пн. ш. 24°49′56″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма	Мяркіс → Нёман → Балтыйскае мора
Краіны	Літва  Беларусь
Рэгіёны	Вільнюскі павет, Гродзенская вобласць
Раёны	Шальчынінкайскі раён, Варэнскі раён, Воранаўскі раён
вусце
выток вусце
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Даўжыня ракі 76 км (з іх у Літве 65 км), плошча вадазбору 749 км² (у Літве 596 км²)^[1]. Сярэднегадавы расход вады ў вусці 5,72 м³/с.

Пачынаецца ў Шальчынінкайскім раёне Літвы, на ўсход ад горада Шальчынінкай. Цячэ ў Воранаўскім раёне Гродзенскай вобласці, на працягу некалькіх кіламетраў утварае натуральную мяжу паміж Беларуссю і Літвой. Затым рака ізноў цячэ па тэрыторыі Літвы, дзе ўпадае ў Мяркіс. Найбольшы прыток — Солчыца.

На тэрыторыі Беларусі на левым беразе Шальчы размешчаны вескі Варнакелі і Беняконі.