Шпіталь

Шпіталь (ням.: Spital, ад лац. лац.: hospital — гасцінны) — медыцынская ўстанова для стацыянарнага лячэння.

Шпіталь МУС Беларусі. Мінск.

Часта шпіталь — гэта ўстанова для лячэння вайскоўцаў і членаў іх сямей, а таксама работнікаў сілавых ведамстваў. Выдзяляюць ваенныя, ваенна-марскія, авіяцыйныя шпіталі, а таксама шпіталі МУС, КДБ, памежных войск, шпіталі для інвалідаў вайны^[1].

Паводле профілю адрозніваюць аднапрофільныя і шматпрофільныя шпіталі. Паводле формы арганізацыі — стацыянарныя і рухомыя.

Шпіталі могуць мець клінічныя аддзяленні: тэрапеўтычнае, хірургічнае і іншыя. У некаторых шпіталях функцыянуюць паліклінікі, лабараторыі і іншыя падраздзяленні. Акрамя лячэбнай дзейнасці, у шпіталях могуць праводзіцца ўрачэбная экспертыза і навуковыя даследаванні^[1].

У беларускай гісторыі

У Беларусі ў XV-XVIII стагоддзях шпіталямі называлі ўстановы для апекі над састарэлымі, бяздомнымі і хворымі. Такія шпіталі засноўваліся на ахвяраванні свецкіх феадалаў, каталіцкіх і пратэстанцкіх храмаў, кляштараў ды іншых дабрачынцаў^[1].

Прыклады першых шпіталяў:

• у Брэсце — у 1495 годзе;
• у Зэльве — у 1508 годзе;
• у Мінску — у 1513 годзе.

У першай палове XVII стагоддзя ў гарадах Беларусі дзейнічала па некалькі шпіталяў.

Гл. таксама

• Бальніца
• Медыцынская ўстанова
• Паліклініка