Эдвард Феліксавіч Вайцэховіч

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вайцэховіч.

Эдвард Феліксавіч Вайцэховіч (22 студзеня 1884, в. Абаб’е, Ковенская губерня — 1935, Менск, турма НКУС) — беларускі каталіцкі святар.

Эдвард Феліксавіч Вайцэховіч
Адукацыя	Санкт-Пецярбургская Рымска-каталіцкая семінарыя
Дзейнасць	ксёндз
Нараджэнне	22 студзеня 1884(1884-01-22) Новааляксандраўскі павет, Ковенская губерня, Расійская імперыя
Смерць	1935 НКУС Менска[d], Менск, Беларуская ССР, СССР

Біяграфія

Скончыў Магілёўскую духоўную семінарыю ў Санкт-Пецярбургу. У 1907 годзе прыняў сакрамэнт святарства. Прызначаны вікарыем у кафедральны касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў Пінску. З 1909 года пробашч касцёла Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў вёсцы Журавічы (Старыя Журавічы) Быхаўскага павета, цяпер Рагачоўскі раён. У 1922 годзе ў філіяльным касцёле ў вёсцы Плашава Менскага павета, цяпер Дзяржынскі раён. З 1923 адміністратар кафедральнага касцёла Найсвяцейшай Дзевы Марыі у Менску. У 1929 годзе служыў у касцёле Нараджэння Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў мястэчку Заслаўе Менскага раёна і зноў у Плашаве^[1].

Высланы з пагранічнай зоны. З 1930 года пробашч парафіі Найсвяцейшай Тройцы ў вёсцы Росіца, цяпер Верхнядзвінскі раён^[1].

Арыштаваны 28 чэрвеня 1934 года. Асуджаны 3 лютага 1935 года асобай нарадай пры НКУС за «антысавецкую контррэвалюцыйную дзейнасць» да ВМП. Расстраляны^[1].