Эміль Ленц

Эміль Хрысціянавіч Ленц (24 лютага 1804, г. Дэрпт, (цяпер Тарту, Эстонія) — 10 лютага 1865) — расійскі фізік і электратэхнік. Акадэмік Пецярбургскай АН (1830).

Эміль Ленц
ням.: Heinrich Friedrich Emil Lenz
Дата нараджэння	12 (24) лютага 1804[1][2][…]
Месца нараджэння	Дэрпт, Дэрпцкі павет, Ліфляндская губерня, Расійская імперыя[3][1][…]
Дата смерці	29 студзеня (10 лютага) 1865[1][4][…] (60 гадоў)
Месца смерці	Рым, Папская вобласць[3][1][…]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Бацька	Christian Heinrich Friedrich Lenz[d]
Маці	Q124837382?
Жонка	Anna Lenz[d]
Дзеці	Роберт Эмільевіч Ленц[d][5] і Emma Samson von Himmelstiern[d]
Род дзейнасці	фізік, інжынер, вынаходнік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізіка і электратэхніка
Месца працы	Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[d] Галоўны педагагічны інстытут[d] Петрышуле[d] Міхайлаўскае артылерыйскае вучылішча[d][6] Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[6] Імператарскі Санкт-Пецярбургскі ўніверсітэт[6]
Навуковая ступень	доктар філасофіі[6]
Альма-матар	Імператарскі Дэрпцкі ўніверсітэт[6]
Член у	Расійская акадэмія навук (1830)[6] Расійская акадэмія навук (1834)[6] Расійская акадэмія навук[6] Пруская акадэмія навук[6] Турынская акадэмія навук[d][7] Рускае геаграфічнае таварыства[6] Berlin Geographical Society[d][6] Гётынгенская акадэмія навук
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Ленц.

Біяграфічныя звесткі

Вучыўся ў Дэрпцкім універсітэце. 3 1836 у Пецярбургскім універсітэце (з 1863 рэктар).

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы па электрычнасці і магнетызме. Устанавіў правіла вызначэння напрамку індукцыйнага току (правіла Ленца), эксперыментальна абгрунтаваў закон Джоўля — Ленца (1842). Распрацаваў метады разліку электрамагнітаў (разам з Б. Якобі), адкрыў абарачальнасць электрычных машын. У час кругасветнага падарожжа (1823—1826) выканаў шэраг геафізічных даследаванняў. Адным з першых прапанаваў метад бараметрычнага нівеліравання. Аўтар падручніка па элементарнай фізіцы.

Выбраная бібліяграфія

• Избр. тр. М., 1950.

Зноскі

1. Ленц, Эмилий Христианович // Русский биографический словарь / под ред. Н. Д. Чечулин, М. Г. Курдюмов — СПб.: 1914. — Т. 10. — С. 192–194.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q16668993'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1960551'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q21175481'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q22676784'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4515376'></a>
2. www.accademiadellescienze.it Праверана 3 снежня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q107212659'></a>
3. Ленц Эмилий Христианович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135'></a>
4. Педагоги и психологи мира — 2012.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q126722605'></a>
5. Н. Г. Ленц, Роберт Эмилиевич // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1896. — Т. XVIIа. — С. 539.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q23892929'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4134765'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q602358'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q19908137'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q22676817'></a>
6. Лежнева О. А. Научная деятельность Э. Х. Ленца в области физики // Труды института истории естествознания — 1952. — Т. 4. — С. 104–139.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q134720447'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q134776316'></a>
7. www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q107212659'></a>