Юрый Алендскі (сын Тэафіла)

Юрый (Ежы) Алендскі (? — пасля 1714) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.

Юрый Алендскі
харунжы ваўкавыскі[d] невядома — 1713
Папярэднік	Ян Альбрыхт Аўсяны[d]
Пераемнік	Казімір Леан Хлусовіч
маршалак земскі ваўкавыскі[d] з 1713
Папярэднік	Тэафіл Алендскі
Пераемнік	Стэфан Алендскі
Смерць	не раней за 14 чэрвеня 1714 і не пазней за 6 лютага 1720
Род	Алендскія
Бацька	Тэафіл Алендскі
Маці	Алена з Маклокаў[d]
Жонка	Тэадора з Пакашаў[d][1][2]
Дзеці	Рэгіна Алена з Алендскіх[d]
Веравызнанне	кальвінізм[2]

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Алендскі.

Біяграфія

Паходзіў са шляхецкага роду Алендскіх герба «Равіч», сын Тэафіла і Гэлены Маклакоўны.

Пасол на сеймы (1674, 1697, 1698, 1703, 1712), харунжы (1703), потым маршалак па прывілеях караля Аўгуста (1703, 1713)^[3] Ваўкавыскага павета. Староста дзякаўскі і жыліцкі ў Ваўкавыскім павеце^[4] замест Аляксандра Язерскага па прывілеі караля Станіслава Ляшчынскага (1708). Дваранін пакаёвы і сакратар яго каралеўскай мосці^[3].

У 1674 годзе як электар з Ваўкавыскага павета аддаў свой голас за Яна III Сабескага, у 1697 годзе падпісаў ад Новагародскага ваяводства элекцыю Аўгуста II. У 1708 годзе быў прыхільнікам Станіслава Ляшчынскага, праз два гады ў 1710 годзе падпісаў Сандамірскую канфедэрацыю. У той жа час быў вызначаны ў склад так званай «быхаўскай камісіі», якая павінна была адабраць і вярнуць з расійскіх рук Быхаў, а таксама гарматы і амуніцыю з Быхава, Слуцка і іншых беларускіх мясцовасцяў^[3] згодна з трактатам, падпісаным у Нарве ў 1704 годзе^[4].

Быў актыўным прыхільнікам кальвінскага веравызнання ў Вялікім Княстве Літоўскім: дырэктар сінодаў літоўскай правінцыі ў Койданаве (1699), Беліцы (1713), Слуцку (1714); удзельнік канвакацый віленскай (1700) і беліцкай (1704) і вольнай нарады ў Варшаве (1710).

Уладальнік маёнткаў Мачульна, Калантаі, Гнезна, Рось-Ваўкаўшчызна і Рось-Харошкаўшчызна.

Сям’я

Жанаты з Тэадорай з Пакашаў, мелі 4 сыноў і 5 дачок: Яна, Тэафіла, Рэгіну Гэлену, Марыю, Катажыну, Тэафілу, Соф’ю, Багуслава і Ежы Станіслава.

Зноскі

1. Чарняўскі Ф. Ураднікі Менскага ваяводства XVI—XVIII стст. Біяграфічны даведнік. Выпуск V (маршалкі, харужыя) — Мн.: Віктар Хурсік, 2018. — 400 с. — ISBN 978-985-7025-84-8

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124950690'></a>
2. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VI, Ziemia nowogródzka i województwo nowogródzkie XV–XVIII wiek / пад рэд. A. Rachuba — Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2024. — С. 314. — 524 с. — ISBN 978-83-66911-67-3

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11713056'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q134300399'></a>
3. Генеалогія роду Алендскіх мачулінскай лініі Архівавана 14 мая 2021.. «Гербоўнік беларускай шляхты». Т.1. Мінск. 2002. С. 146—151.
4. Алендзкі