(155) Сцыла

(155) Сцыла (стар.-грэч.: Σκύλλα) — невялікі астэроід галоўнага пояса, які быў адкрыты 8 лістапада 1875 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізай і названы ў гонар Сцылы, марской пачвары ў старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1].

(155) Сцыла
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Іаган Паліза
Месца выяўлення	Пула
Дата выяўлення	8 лістапада 1875
Эпанім	Сцыла
Альтэрнатыўныя абазначэнні	1930 UN; 1930 XS; 1934 RU; 1939 TK; 1941 HL; 1950 FL; 1950 FN; A907 TJ
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,18471
Вялікая паўвось (a)	412,373 млн км (2,75654 а.а.)
Перыгелій (q)	336,203 млн км (2,24738 а.а.)
Афелій (Q)	488,542 млн км (3,2657 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 671,648 сут (4,577 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	17,785 км/с
Схіленне (i)	11,392 °
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	41,033 °
Аргумент перыгелія (ω)	45,984 °
Сярэдняя анамалія (M)	119,397 °
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	49,5 км
Маса	1,27×1017 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0138 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0262 км/с
Перыяд вярчэння	7,9597 гад
Абсалютная зорная велічыня	11,39m
Альбеда	0,0309
Сярэдняя тэмпература паверхні	158 К (−115 °C)

Гл. таксама

• Спіс астэроідаў (101—200)
• Класіфікацыі малых планет

Зноскі

1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 29. — ISBN 3-540-00238-3.