(33) Палігімнія

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Палігімнія.

(33) Палігі́мнія  — астэроід галоўнага пояса, які належыць да светлага спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 28 кастрычніка 1854 года французскім астраномам Жанам Шакарнакам у Марсельскай абсерваторыі, Францыя і названы ў гонар Палігімніі, музы ўрачыстых гімнаў у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[5].

Арбіта астэроіда Палігімнія і яго становішча ў Сонечнай сістэме

(33) Палігімнія
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Жан Шакарнак
Месца выяўлення	Парыж
Дата выяўлення	28 кастрычніка 1854
Эпанім	Палігімнія
Альтэрнатыўныя абазначэнні	1938 FE; 1953 AK 1957 YL; 1963 DG; A911 KF; 1976 YT7; A887 HA
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,3374924
Вялікая паўвось (a)	428,796 млн км (2,8663230 а.а.)
Перыгелій (q)	284,08 млн км (1,8989608 а.а.)
Афелій (Q)	573,511 млн км (3,8336852 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 772,499 сут (4,853 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	17,079 км/с
Схіленне (i)	1,87038°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	8,59380°
Аргумент перыгелія (ω)	338,14805°
Сярэдняя анамалія (M)	175,24936°
Фізічныя характарыстыкі[1]
Дыяметр	62 ± 11 км[2] 50 — 120 км[3]
Маса	1,3 — 18,0×1017 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,014 — 0,033 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,026 — 0,063 км/с
Перыяд вярчэння	18,608 гад
Спектральны клас	S (Sq)
Абсалютная зорная велічыня	8,55m
Альбеда	0,24 ± 0,032[4]
Сярэдняя тэмпература паверхні	164 К (−109 °C)

Дзякуючы высокаму значэнню эксцэнтрысітэту арбіты (0,338), астэроід Палігімнія можа значна змяняць сваю адлегласць да Сонца, а падчас найбольш цесных супрацьстаянняў яго бачны бляск можа дасягаць 10 ^m зорнай велічыні. Калі такое збліжэнне адбылося 8 верасня 2014 года, бачная велічыня астэроіда дасягала значэння 9,9 ^m, а яго адлегласць да Зямлі не перавышала 0,894 а.а.^[6] Астэроід мае самую выцягнутую арбіту сярод астэроідаў першай сотні.

Гл. таксама

• Спіс астэроідаў (1—100)
• Класіфікацыі малых планет