Якаб Фрыдрых Эрхарт
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Якаб Фрыдрых Эрхарт (ням.: Jakob Friedrich Ehrhart[2][3] або ням.: Friedrich Ehrhart[3][4][5], 4 лістапада 1742 — 26 чэрвеня 1795) — нямецка-швейцарскі[3][4] батанік[3][5], міколаг[2] і фармацэўт[5].
Remove ads
Біяграфія
Якаб Фрыдрых Эрхарт нарадзіўся ў камуне Хольдэрбанк[5] 4 лістапада 1742 года.
З юнацкасці Эрхарт вывучаў прыродазнаўчыя навукі. З 1774 па 1776 год ён вучыўся ва Упсальскім універсітэце, у тым ліку ў выбітнага шведскага вучонага Карла Лінея[5]. З 1778 года Якаб Фрыдрых Эрхарт парадкаваў калекцыі нямецкага натураліста, хіміка і фармацэўта Іагана Герхарда Райнгарда Андрээ у Гановеры.
15 верасня 1779 года ён выявіў невялікае балота, вада якога мела моцны пах серы. Гэта крыніца серы неўзабаве стала выкарыстоўвацца для лячэння падагры і рэўматызму[6].
Якаб Фрыдрых Эрхарт памёр у Гановеры 26 чэрвеня 1795 года.
Remove ads
Навуковая дзейнасць
Якаб Фрыдрых Эрхарт спецыялізаваўся на папарацепадобных, мохападобныя і на насенных раслінах, а таксама на мікалогіі[2].
Навуковыя працы
Ушанаванні
Род раслін Ehrharta Thunb. сямейства Злакі быў названы ў яго гонар.
Зноскі
- Der Limmerbrunnen Архівавана 17 ліпеня 2014.
Remove ads
Літаратура
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads