Homo rudolfensis

Homo rudolfensis — вымерлы «найстарэйшы»^[1] від людзей, які прадстаўляе (згодна з традыцыйнымі ўяўленнямі) пераходную прыступку ад чалавека ўмелага (Homo habilis) да Homo erectus. Жылі 2,0—1,78 млн гадоў таму^[2]. Рост складаў 1,5—1,8 м, вага 45-80 кг. Паводле антрапалагічных даследаванняў 2012 года, Homo rudolfensis быў не варыяцыяй Чалавека ўмелага, а прадстаўніком паралельнай лініі ў эвалюцыі старажытных людзей. Ад якой з гэтых ліній паходзіць сучасны чалавек, невядома^[2][3][4].

† Homo rudolfensis
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Млекакормячыя Падклас:  Звяры Інфраклас:  Плацэнтарныя Надатрад:  Euarchontoglires Грандатрад:  Euarchonta Міратрад:  Прыматападобныя Атрад:  Прыматы Падатрад:  Суханосыя малпы Інфраатрад:  Малпы Падатрад:  Вузканосыя малпы Надсямейства:  Чалавекападобныя малпы Сямейства:  Гамініды Падсямейства:  Homininae Трыба:  Hominini Падтрыба:  Hominina Род:  Чалавек Від:  Homo rudolfensis
Міжнародная навуковая назва
homo rudolfiensis Alexeev, 1978
Выявы на Вікісховішчы EOL   4454111 FW   83081

Першыя рэшткі гэтага віду былі выяўленыя ў Кеніі^[5] на беразе возера Туркана (Рудольф) у 1978 ujlpt. Другая знаходка была зроблена ў 1991 годзе на беразе возера Малаві. Чэрап KNM-ER 1470, знойдзены ў Коабі-Фора (Эфіопія) ў 1972 годзе^[6] спачатку адносілі да Homo habilis. В. П. Аляксееў , у 1978 годзе^[7] вылучыў яго ў асобны від H. rudolfensis^[8][9]. Аднак Міў і Луіс Лікі адносяць дадзены асобнік, а таксама знойдзеныя імі ўзоры KNM-ER 62000, KNM-ER 62003 і KNM-ER 60000 да новага асобнага віда роду Homo — Homo rudolfensis^[2].

Пры невялікім аб'ёме мозга Homo rudolfensis валодаў досыць буйнымі памерамі, набліжаючыся да памерах сучаснага чалавека. Плоскі твар Homo rudolfensis наводзіць на думка аб блізкім сваяцтве з відам Kenyanthropus platyops, які жылў ў Афрыцы каля 3 млн гадоў назад (Leakey et al., 2001)^[10].

Невыразны таксанамічных статус Homo rudolfensis — заканамернае следства дзвюх прычын:

• па-першае, складанасць вызначэння сістэматычнага становішча для палеанталагічных знаходак, калі гаворка ідзе пра блізкія віды (што нярэдка ў палеаантрапалогіі). Блізкасць Homo rudolfensis па марфалогіі да Homo habilis несумнеўная, бясспрэчны і шэраг адрозненняў. Таму кропка гледжання шмат у чым залежыць ад поглядаў канкрэтнага даследчыка на сістэматыку гамінідаў наогул.
• па-другое, паступовасць марфалагічнага пераходу паміж Homo habilis і Homo rudolfensis, з аднаго боку, і Homo ergaster — з другога. Прамежкавасть знаходак, якія адносяцца да хабілісаў/рудольфенсісаў — прамое следства бесперапыннасці эвалюцыі, і прыводзіць да дыскусій: аднесці іх да прагрэсіўных аўстралапітэкаў альбо да прымітыўных Homo.

Зноскі

1. Путешествие к колыбели человечества
2. Meave G. Leakey, Fred Spoor, M. Christopher Dean, Craig S. Feibel, Susan C. Antón, Christopher Kiarie & Louise N. Leakey New fossils from Koobi Fora in northern Kenya confirm taxonomic diversity in early Homo // Nature 488, 201–204 (09 August 2012)
3. New Fossils Put Face on Mysterious Human Ancestor, Aug. 8, 2012
4. Человек рудольфский оказался отдельным видом, Lenta.ru, 9 августа 2012
5. Homo rudolfensis (оз. Туркан, Восточная Африка)
6. Ранние Homo Архівавана 24 ліпеня 2008.
7. Алексеев В. П. Палеоантропология земного шара и формирование человеческих рас. М., Наука, 1978 г.
   Вид первоначально описан как Pithecanthropus rudolfensis. Часто фигурирующий год описания 1986 является только годом перевода книги на английский язык.
8. Вопросы теории эволюции — каталог статей
9. Человек рудольфский
10. Джек Палмер. Эволюционная психология: Секреты поведения Homo sapiens, 2003