Віталь Цімафеевіч Галавач

Віталь Цімафеевіч Галавач (29 красавіка 1929, г. Запарожжа, Украіна — ?) — беларускі празаік.

Віталь Цімафеевіч Галавач
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	29 красавіка 1929(1929-04-29)
Месца нараджэння	Запарожжа, Запарожская акруга[d], УССР, СССР
Дата смерці	невядома
Месца смерці	Менск, Менская акруга, Беларуская ССР, СССР
Пахаванне	Мінск
Альма-матар	Бабруйскае рамеснае вучылішча[d] факультэт журналістыкі БДУ
Месца працы	Спецыяльная школа № 13 г. Мінска[d] Беларусь Мастацкая літаратура
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	празаік
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз беларускіх пісьменнікаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Галавач.

Біяграфія

Нарадзіўся 29 красавіка 1929 года ў Запарожжы ў сям’і служачых. З бацькамі жыў у Бабруйску. Бацька ў час Вялікай Айчыннай вайны загінуў у партызанах, сям’я была арыштавана. В. Галавач здолеў збегчы з турмы да партызанаў^[1].

Пасля вызвалення вучыўся ў Бабруйскім рамесным вучылішчы. У 1957—1962 гадах гг. завочна вучыўся на факультэце журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. З 1962 г. працаваў настаўнікам рускай мовы і літаратуры ў Мінскай спецшколе-інтэрнаце № 13. У 1967—1979 гадах гг. працаваў рэдактарам у выдавецтвах «Беларусь», «Мастацкая літаратура»^[1].

Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1994 года^[1].

Верагодна, памёр і пахаваны ў Мінску^[1].

Творчасць

Сістэматычна друкавацца пачаў з 1956 г. у бабруйскай газеце «Камуніст». Пісаў вершы, байкі, апавяданні. Аўтар аповесцяў «Васек — матросская душа» (Мінск, 1973), «Заўтра настане» (Мінск, 1987), «Арыядніна ніць» (Мінск, 1991)^[1].